Assessment of the quality of the oocyte, prediction of IVF treatment outcome and improvement of IVF success rates based upon metabolic profile of follicular fluid, blood serum and urine.

1011

Infertility is an extremely prevalent problem, affecting one in every seven
couples, and as result in vitro fertilisation (IVF) has become increasingly
popular since it was pioneered in 1978.
As understanding of fertility and embryology has developed, the procedures
and techniques in assisted conception have been ever improving, and as a
result, the number of live births resulting from IVF or ICSI has increased
since the early 90s .
Worldwide, the live birth rate per IVF cycle varies from 17.2% to 31%.
These success rates are still unsatisfactorily low.
The development of controlled ovarian stimulation in the 1980s enabled the
production of multiple mature oocytes and hence multiple embryo transfer,
improving the chances of pregnancy in an IVF cycle.
Today, gonadotrophins are routinely administered to women undergoing IVF in
an attempt to improve the chances of conception. The drawback to multiple
embryo transfer, however, is that the patient has a greater chance of
developing a multiple pregnancy, which carries an increased risk of maternal
and infant morbidity.
Infants from multiple pregnancies are more likely to suffer late
midtrimester miscarriage or have a low birth weight and/or be born prematurely
and as a result may require intensive neonatal care facilities and are at
greater risk of being born with long term disabilities such as cerebral palsy,
deafness, and visual impairment requiring long term support services. The most
common maternal complications associated with multiple pregnancies include high
blood pressure, preeclampsia, increased likelihood of caesarean section, venous
thromboembolism, postpartum haemorrhage, and gestational diabetes.
While IVF is hampered by poor success rates and the increasing pressure to
reduce multiple embryo transfers, a major objective in reproductive medicine
currently is to find a method for identifying the best embryos for transfer.
Therefore a great body of research has been undertaken with aims of
identifying biomarkers to determine oocyte and embryo quality and predict IVF
outcome.
Infertility, subfertility and syndromes or conditions that influence
fertility such as Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) Pelvic Inflammatory Disease
(PID) or Endometriosis. are manifested by specific changes in metabolic
pathways which influence biofluids such
as Follicular Fluid (FF) and blood serum and urine.
Metabolomics can be applied to assisted conception by obtaining and
examining the metabolic profiles of the above mentioned biofluids providing us
the opportunity not only to predict IVF outcome but also to restore the
physiologic metabolic pathways, increase fertility, improve the quality of
oocytes and embryos and ameliorate IVF success rates.
Metabolomics has numerous applications in female reproduction. These include
metabolomics of Follicular Fluid (FF), embryo culture medium, oocytes and their
related cells, and the introduction of metabolomics techniques to gynecologists
including applications on cervical mucus, uterine matter, the pelvis, ovarian
tissue, and FF.
Studies have indicated that metabolic differences between embryos may be indicative of their
potential to result in a pregnancy.
Follicular Fluid (FF) composition and fertility
Metabolomics has been successfully used to identify FF markers of oocyte
quality specifically in IVF patients. Since composition of FF could be
indicative of the quality of the oocyte. FF may be predictive of IVF treatment
outcome.
FF levels of steroid hormones, predominantly progesterone, and oestradiol may be indicative of oocyte quality.
Similarly, prolactin levels have been found to be correlated with oocyte
quality FF luteinising hormone (LH) androstenedione
and testosterone have been associated
with oocyte quality; Other FF hormones such as growth hormone, inhibin B,
leptin, angiotensin II, cyclic adenosine
monophosphate (cAMP), and anti-Mullerian
hormone (AMH) have been found to correlate with oocyte potential, whereas follicle stimulating hormone (FSH) has
been found to have no correlation.
Cytokines have also been measured in FF and correlated to oocyte quality,
but most of the cytokines studied were not found to have predictive value. Other FF peptides and proteins have been
investigated as markers of oocyte potential. FF levels of apolipoproteins have been found
to vary in young and old IVF patients and so could be implicated in age-related
infertility.
In terms of targeted analyses of low molecular weight entities, FF levels
of metabolites involved in the
homocysteine pathway (vitamins B9, B12, and homocysteine), myo-inositol,
D-aspartic acid, alanine, and glycine have
been found to have predictive value with regard to IVF outcome.
That is to say, the FF levels of these metabolites have been found to
correlate with various measures of IVF outcome (oocyte/embryo quality and
pregnancy rates) and so measuring their levels in FF may have predictive value
on IVF outcome.
The redox state of FF has also been investigated, revealing a significantly
elevated oxidised state in FF from oocytes that degenerated compared to those
that were normal.
Higher levels of reactive oxygen species (ROS) and lower levels of
antioxidants have been found in the FF of women who failed to become pregnant
following intracytoplasmic sperm injection (ICSI) compared to those who did.
Lower FF levels of nitrates and nitrites, produced from
granulosa-synthesised nitric oxide (NO), have been correlated with oocyte
maturation, fertilisation, embryo development, and implantation in humans.
Furthermore, a correlation between FF NO concentrations and peri-follicular
blood flow (PBF) has been found, and a
higher PBF is known to be associated with a higher oocyte quality.
Targeted studies attempting to identify FF biomarkers of oocyte quality specifically
in women with PCOS have also been performed, where leptin and homocysteine have
been found to have predictive value of oocyte quality and AMH does not.
Diet has a significant influence on the fatty acid content of FF and
alterations in certain fatty acids had a positive impact on oocyte quality.
Lower FF levels of lactate and choline/phosphocholine and higher levels of
glucose were associated with oocytes which failed to cleave as an embryo
compared to oocytes producing two-cell embryos.
In terms of pregnancy test outcome, patients who tested positive were
associated with a lower FF level of glucose and higher levels of proline, lactate,
leucine, and isoleucine.
Plasma and urine composition
and fertility
Correlations between FF plasma and urine may be of diagnostic value.
Since FF is part derived from blood plasma and can exchange metabolites
with blood via the blood-follicle barrier, the composition of the plasma may
have an influence on the quality of the oocyte.
Metabolic changes in serum will be reflected in the FF and, therefore,
could affect oocyte and granulosa cell quality. Blood plasma can be collected
relatively noninvasively, compared to FF, and so would be a preferable medium
for a test to predict IVF treatment outcome.
Several metabolites have been measured (glucose, 3-hydroxybutyrate (3HB),
lactate, urea, total protein, triglycerides, nonesterified fatty acids (NEFA),
total cholesterol, and ions). Significant correlations between serum and FF
were observed for chloride, glucose, 3HB, urea, total protein, triglycerides,
NEFA, and total cholesterol.
Insulin-like growth factor-1 (IGF-1) has been shown to have a beneficial
effect on embryo development in vitro.
Blood levels of IGF-1 and several other blood components (insulin, urea,
NEFA, 3HB, and cholesterol) were measured in embryo donor and recipients.
Correlations were found between IGF-1, insulin, and cholesterol levels and
embryo viability
Other hormones, such as 17-β oestradiol, and
progesterone have been shown to have predictive value of embryo quality.
Oocyte morphological quality has been corelated with several blood
constituents (plasma total protein, glucose, total cholesterol, high-density
lipoprotein cholesterol, urea, albumin levels, and the activities of aspartate
aminotransferase and lactate dehydrogenase).
It has been shown that high levels of NEFA may have a negative impact on
fertility through increased levels of NEFA in the FF.
In vitro, NEFA has been found to reduce the developmental potential of
oocytes and to hamper granulosa cell proliferation and steroid production.
Increased dietary fatty acids improved oocyte quality.The level of dietary
fat is more important to oocyte quality than the type of fat
The ovary moderates the uptake of individual plasma fatty acids so as to
keep the fatty acid profile to the oocyte constant.
Serum AMH has been found to correlate with oocyte and embryo quality in IVF
patients.
FSH has also been investigated as a potential predictor of IVF outcome,
with some success.
Plasma levels of apolipoproteins have been found to vary in young and old
IVF patients and so could be implicated in age-related infertility.
Apolipoprotein B levels were higher in younger patients than old, though
this difference was not statistically significant.
Apolipoprotein E levels were greater in older patients for low density
lipoprotein (LDL) and very low density lipoprotein (VLDL) complexes and apolipoprotein
A1 did not differ with age.
Protein and peptide levels in serum and FF may also be indicative of
follicle maturity and hence oocyte quality.
Higher serum levels of soluble triggering receptor expressed on myeloid
cells-1 (sTREM-1), which is a marker of infection and inflammation, have been
associated with poorer quality embryos.
In terms of lower molecular weight metabolites, high plasma levels of
vitamin B12 have been associated with better embryo quality.
Significant decreases in plasma amino acids, citrate, choline, and
glycerophosphocholine/phosphocholine, and increases in the levels of
dimethylamine (DMA), lactate, and N-acetyl glycoproteins in PCOS patients
compared to controls.
These trends reflect the perturbations in amino acid metabolism, impairment
of the tricarboxylic acid (TCA) cycle (citrate), increased activity of the gut
microflora (citrate, choline and glycerophosphocholine/phosphocholine) (which
has been linked to diabetes, obesity, and cardiovascular disease), increased
glycolytic activity (lactate and glucose (insignificant)), and inflammation
(glycoprotein).
Furthermore, greater metabolic deviations were observed in subgroups of
patients with obesity, metabolic syndrome, and hyperandrogenism.
Significant decreases in citrulline, lipids, arginine, lysine, ornithine,
proline, glutamate, acetone, citrate, and histidine have been found in PCOS patients
compared with controls.
Conclusion:
Infertility, subfertility and syndromes or conditions that influence
fertility such as Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) Pelvic Inflammatory Disease
(PID) or Endometriosis. are manifested by specific changes in metabolic
pathways which influence biofluids such
as Follicular Fluid and blood serum and
urine.
Metabolomics can be applied to assisted conception by obtaining and
examining the metabolic profiles of the above mentioned biofluids providing us
the opportunity not only to predict IVF outcome but also to restore the
physiologic metabolic pathways, increase fertility, improve the quality of
oocytes and embryos and ameliorate IVF success rates.

References:
1.
HFEA Website,
“About infertility,” 2012,
2.
National Institute
for Clinical Excellence (NICE), “Assessment and treatment for people with
fertility problems: understanding NICE guidance-information for people with
fertility problems, their partners, and the public,” 2004,
3.
HFEA, “Fertility
treatment in 2010: trends and figures,”
4.
A. O. Trounson, J.
F. Leeton, and C. Wood, “Pregnancies in humans by fertilization in vitro and
embryo transfer in the controlled ovulatory cycle,” Science, vol. 212, no.
4495, pp. 681-682, 1981.
5.
B. Lieberman, R.
Ali, and S. Rangarajan, “Towards the elective replacement of a single embryo
(eSET) in the United Kingdom,” Human Fertility, vol. 10, no. 2, pp. 123-127,
2007.
6.
M. C. Walker, K.
E. Murphy, S. Pan, Q. Yang, and S. W. Wen, “Adverse maternal outcomes in
multifetal pregnancies,” American Journal of Obstetrics and Gynecology, vol.
111, no. 11, pp. 1294-1296, 2004.
7.
A. Revelli, L. D.
Piane, S. Casano, E. Molinari, M. Massobrio, and P. Rinaudo, “Follicular fluid
content and oocyte quality: from single biochemical markers to metabolomics,”
Reproductive Biology and Endocrinology, vol. 7, article 40, 2009.
8.
L. Botros, D.
Sakkas, and E. Seli, “Metabolomics and its application for non-invasive embryo
assessment in IVF,” Molecular Human Reproduction, vol. 14, no. 12, pp. 679-690,
2008.
9.
J. G. Bromer, D.
Sakkas, and E. Seli, “Metabolomic profiling of embryo culture media to predict
IVF outcome,” Expert Review of Obstetrics and Gynecology, vol. 3, no. 4, pp.
441-447, 2008.
10.
J. G. Bromer and
E. Seli, “Assessment of embryo viability in assisted reproductive technology:
shortcomings of current approaches and the emerging role of metabolomics,”
Current Opinion in Obstetrics and Gynecology, vol. 20, no. 3, pp. 234-241,
2008.
11.
D. Sakkas and D.
K. Gardner, “Noninvasive methods to assess embryo quality,” Current Opinion in
Obstetrics and Gynecology, vol. 17, no. 3, pp. 283-288, 2005.
12.
E. Seli, C.
Robert, and M. A. Sirard, “Omics in assisted reproduction: possibilities and
pitfalls,” Molecular Human Reproduction, vol. 16, no. 8, pp. 513-530, 2010.
13.
L. Nel-Themaat and
Z. P. Nagy, “A review of the promises and pitfalls of oocyte and embryo
metabolomics,” Placenta, vol. 32, supplement 3, pp. S257-S263, 2011.
14.
S. Assou, D.
Haouzi, J. de Vos, and S. Hamamah, “Human cumulus cells as biomarkers for
embryo and pregnancy outcomes,” Molecular Human Reproduction, vol. 16, no. 8,
pp. 531-538, 2010.
15.
R. Singh and K. D.
Sinclair, “Metabolomics: approaches to assessing oocyte and embryo quality,”
Theriogenology, vol. 68, supplement 1, pp. S56-S62, 2007.
16.
N. E. Baskind, C.
McRae, V. Sharma, and J. Fisher, “Understanding subfertility at a molecular
level in the female through the application of nuclear magnetic resonance (NMR)
spectroscopy,” Human Reproduction Update, vol. 17, no. 2, pp. 228-241, 2011.
17.
B. K. Arya, A. Ul
Haq, and K. Chaudhury, “Oocyte quality reflected by follicular fluid analysis
in poly cystic ovary syndrome (PCOS): a hypothesis based on intermediates of
energy metabolism,” Medical Hypotheses, vol. 78, no. 4, pp. 475-478, 2012.
18.
M. Wallace, E.
Cottell, M. J. Gibney, F. M. McAuliffe, M. Wingfield, and L. Brennan, “An
investigation into the relationship between the metabolic profile of follicular
fluid, oocyte developmental potential, and implantation outcome,” Fertility and
Sterility, vol. 97, no. 5, pp. 1078-1084, 2012.
19.
W. Botero-Ruiz, N.
Laufer, and A. H. DeCherney, “The relationship between follicular fluid steroid
concentration and successful fertilization of human oocyte in vitro,” Fertility
and Sterility, vol. 41, no. 6, pp. 820-826, 1984.
20.
T. Kobayashi, T.
Oda, Y. Yoshimura, Y. Takehara, M. Natori, and S. Nozawa, “Androstenedione and
progesterone concentrations in preovulatory follicular fluid correlate with
successful fertilization and cleavage of human oocytes in vitro,” Fertility and
Sterility, vol. 56, no. 2, pp. 301-305, 1991.
21.
M. S. Lee, Z.
Ben-Rafael, F. Meloni, L. Mastroianni, and G. L. Flickinger, “Relationship of
human oocyte maturity, fertilization, and cleavage to follicular fluid
prolactin and steroids,” Journal of in Vitro Fertilization and Embryo Transfer,
vol. 4, no. 3, pp. 168-172, 1987.
22.
A. Reinthaller, J.
Deutinger, P. Riss et al., “Relationship between the steroid and prolactin
concentration in follicular fluid and the maturation and fertilizaton of human
oocytes,” Journal of In Vitro Fertilization and Embryo Transfer, vol. 4, no. 4,
pp. 228-231, 1987.
23.
B. C. Tarlatzis,
N. Laufer, and A. H. DeCherney, “Adenosine 3′,5′-monophosphate levels in human
follicular fluid: relationship to oocyte maturation and achievement of pregnancy
after in vitro fertilization,” Journal of Clinical Endocrinology and
Metabolism, vol. 60, no. 6, pp. 1111-1115, 1985.
24.
C. Mendoza, E.
Ruiz-Requena, E. Ortega et al., “Follicular fluid markers of oocyte
developmental potential,” Human Reproduction, vol. 17, no. 4, pp. 1017-1022,
2002.
25.
R. Basuray, R. G.
Rawlins, E. Radwanska et al., “High progesterone/estradiol ratio in follicular
fluid at oocyte aspiration for in vitro fertilization as a predictor of
possible pregnancy,” Fertility and Sterility, vol. 49, no. 6, pp. 1007-1011,
1988.
26.
Z. Ben-Rafael, F.
Meloni, and J. F. Strauss, “Relationships between polypronuclear fertilization
and follicular fluid hormones in gonadotropin-treated women,” Fertility and
Sterility, vol. 47, no. 2, pp. 284-288, 1987.
27.
C. Lindner, V.
Lichtenberg, G. Westhof, W. Braendle, and G. Bettendorf, “Endocrine parameters
of human follicular fluid and fertilization capacity of oocytes,” Hormone and
Metabolic Research, vol. 20, no. 4, pp. 243-246, 1988.
28.
I. E. Messinis and
A. A. Templeton, “Relationship between intrafollicular levels of prolactin and
sex steroids and in-vitro fertilization of human oocytes,” Human Reproduction,
vol. 2, no. 7, pp. 607-609, 1987.
29.
T. Oda, Y.
Yoshimura, Y. Izumi et al., “The effect of the follicular fluid adenosine
3′,5′-monophosphate degradation rate on successful fertilization and cleavage
of human oocytes,” Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, vol. 71,
no. 1, pp. 116-121, 1990.
30.
B. Rosenbusch, M.
Djalali, and K. Sterzik, “Is there any correlation between follicular fluid
hormone concentrations, fertilizability, and cytogenetic analysis of human
oocytes recovered for in vitro fertilization?” Fertility and Sterility, vol.
57, no. 6, pp. 1358-1360, 1992.
31.
E. Suchanek, V.
Simunic, E. Macas, B. Kopjar, and V. Grizelj, “Prostaglandin F(2α), progesterone and estradiol concentrations in human follicular fluid and
their relation to success of in vitro fertilization,” European Journal of
Obstetrics Gynecology and Reproductive Biology, vol. 28, no. 4, pp. 331-339,
1988.
32.
G. Fried, K.
Remaeus, J. Harlin et al., “Inhibin B predicts oocyte number and the ratio
IGF-I/IGFBP-1 may indicate oocyte quality during ovarian hyperstimulation for
in vitro fertilization,” Journal of Assisted Reproduction and Genetics, vol.
20, no. 5, pp. 167-176, 2003.
33.
C. L. Chang, T. H.
Wang, S. G. Horng, H. M. Wu, H. S. Wang, and Y. K. Soong, “The concentration of
inhibin B in follicular fluid: relation to oocyte maturation and embryo
development,” Human Reproduction, vol. 17, no. 7, pp. 1724-1728, 2002.
34.
G. De Placido, C.
Alviggi, R. Clarizia et al., “Intra-follicular leptin concentration as a
predictive factor for in vitro oocyte fertilization in assisted reproductive
techniques,” Journal of Endocrinological Investigation, vol. 29, no. 8, pp.
719-726, 2006.
35.
C. S. Mantzoros,
D. W. Cramer, R. F. Liberman, and R. L. Barbieri, “Predictive value of serum
and follicular fluid leptin concentrations during assisted reproductive cycles
in normal women and in women with the polycystic ovarian syndrome,” Human
Reproduction, vol. 15, no. 3, pp. 539-544, 2000.
36.
I. Heimler, R. G.
Rawlins, Z. Binor, J. Aiman, H. Raft, and R. J. Hutz, “Elevated follicular
fluid angiotensin II and pregnancy outcome,” Fertility and Sterility, vol. 63,
no. 3, pp. 528-534, 1995.
37.
C. Takahashi, A.
Fujito, M. Kazuka, R. Sugiyama, H. Ito, and K. Isaka, “Anti-mullerian hormone
substance from follicular fluid is positively associated with success in oocyte
fertilization during in vitro fertilization,” Fertility and Sterility, vol. 89,
no. 3, pp. 586-591, 2008.
38.
S. Cupisti, R.
Dittrich, A. Mueller et al., “Correlations between anti-mullerian hormone,
inhibin B, and activin A in follicular fluid in IVF/ICSI patients for assessing
the maturation and developmental potential of oocytes,” European Journal of
Medical Research, vol. 12, no. 12, pp. 604-608, 2007.
39.
N. Lédée, R.
Lombroso, L. Lombardelli et al., “Cytokines and chemokines in follicular fluids
and potential of the corresponding embryo: the role of granulocyte
colony-stimulating factor,” Human Reproduction, vol. 23, no. 9, pp. 2001-2009,
2008.
40.
M. Bedaiwy, A. Y.
Shahin, A. M. AbulHassan et al., “Differential expression of follicular fluid
cytokines: relationship to subsequent pregnancy in IVF cycles,” Reproductive
BioMedicine Online, vol. 15, no. 3, pp. 321-325, 2007.
41.
H. Bili, B. C.
Tarlatzis, M. Daniilidis, et al., “Cytokines in the human ovary: presence in
follicular fluid and correlation with leukotriene B-4,” Journal of Assisted
Reproduction and Genetics, vol. 15, no. 2, pp. 93-98, 1998.
42.
E. Geva, J. B.
Lessing, L. Lerner-Geva et al., “Interleukin-10 in preovulatory follicular
fluid of patients undergoing in-vitro fertilization and embryo transfer,”
American Journal of Reproductive Immunology, vol. 37, no. 2, pp. 187-190, 1997.
43.
F. Facchinetti, P.
G. Artini, M. Monaco, A. Volpe, and A. R. Genazzani, “Oocyte fertilization in
vitro is associated with high follicular immunoreactive β-endorphin levels,” Journal of Endocrinological Investigation, vol. 12, no.
10, pp. 693-698, 1989.
44.
J. Hanrieder, A.
Nyakas, T. Naessén, and J. Bergquist, “Proteomic analysis of human follicular
fluid using an alternative bottom-up approach,” Journal of Proteome Research,
vol. 7, no. 1, pp. 443-449, 2008.
45.
Y. T. Wu, L. Tang,
J. Cai et al., “High bone morphogenetic protein-15 level in follicular fluid is
associated with high quality oocyte and subsequent embryonic development,”
Human Reproduction, vol. 22, no. 6, pp. 1526-1531, 2007.
46.
D. Imoedemhe and
R. W. Shaw, “Follicular fluid α1-antitrypsin-correlation
with fertilizing capacity of oocytes,” British Journal of Obstetrics and
Gynaecology, vol. 93, no. 8, pp. 863-868, 1986.
47.
P. Jimena, J. A.
Castilla, J. P. Ramirez et al., “Follicular fluid α-fetoprotein, carcinoembryonic antigen, and CA-125 levels in relation to in
vitro fertilization and gonadotropin and steroid hormone concentrations,”
Fertility and Sterility, vol. 59, no. 6, pp. 1257-1260, 1993.
48.
A.
Malamitsi-Puchner, A. Sarandakou, S. Baka, N. Vrachnis, E. Kouskouni, and D.
Hassiakos, “Soluble Fas concentrations in the follicular fluid and oocyte-cumulus
complex culture medium from women undergoing in vitro fertilization:
association with oocyte maturity, fertilization, and embryo quality,” Journal
of the Society for Gynecologic Investigation, vol. 11, no. 8, pp. 566-569,
2004.
49.
S. J. Estes, B.
Ye, W. Qiu, D. Cramer, M. D. Hornstein, and S. A. Missmer, “A proteomic
analysis of IVF follicular fluid in women ≤32 years old,” Fertility and
Sterility, vol. 92, no. 5, pp. 1569-1578, 2009.
50.
T. Von Wald, Y.
Monisova, M. R. Hacker et al., “Age-related variations in follicular
apolipoproteins may influence human oocyte maturation and fertility potential,”
Fertility and Sterility, vol. 93, no. 7, pp. 2354-2361, 2010.
51.
J. C. Boxmeer, N.
S. MacKlon, J. Lindemans et al., “IVF outcomes are associated with biomarkers
of the homocysteine pathway in monofollicular fluid,” Human Reproduction, vol.
24, no. 5, pp. 1059-1066, 2009.
52.
P. Ocal, B.
Ersoylu, I. Cepni, et al., “The association between homocysteine in the
follicular fluid with embryo quality and pregnancy rate in assisted
reproductive techniques,” Journal of Assisted Reproduction and Genetics, vol.
29, no. 4, pp. 299-304, 2012.
53.
T. T. Y. Chiu, M.
S. Rogers, E. L. K. Law, C. M. Briton-Jones, L. P. Cheung, and C. J. Haines,
“Follicular fluid and serum concentrations of myo-inositol in patients
undergoing IVF: relationship with oocyte quality,” Human Reproduction, vol. 17,
no. 6, pp. 1591-1596, 2002.
54.
G. D’Aniello, N.
Grieco, M. A. Di Filippo et al., “Reproductive implication of D-aspartic acid
in human pre-ovulatory follicular fluid,” Human Reproduction, vol. 22, no. 12,
pp. 3178-3183, 2007.
55.
K. D. Sinclair, L.
A. Lunn, W. Y. Kwong, K. Wonnacott, R. S. T. Linforth, and J. Craigon, “Amino
acid and fatty acid composition of follicular fluid as predictors of in-vitro
embryo development,” Reproductive BioMedicine Online, vol. 16, no. 6, pp.
859-868, 2008.
56.
J. Otsuki, Y.
Nagai, Y. Matsuyama, T. Terada, and S. Era, “The influence of the redox state
of follicular fluid albumin on the viability of aspirated human oocytes,”
Systems Biology in Reproductive Medicine, vol. 58, no. 3, pp. 149-153, 2012.
57.
M. A. Bedaiwy, S.
A. El-Nashar, J. M. Goldberg, et al., “Effect of follicular fluid oxidative
stress parameters on intracytoplasmic sperm injection outcome,” Gynecological
Endocrinology, vol. 28, no. 1, pp. 51-55, 2012.
58.
T. H. Lee, M. Y.
Wu, M. J. Chen, K. H. Chao, H. N. Ho, and Y. S. Yang, “Nitric oxide is
associated with poor embryo quality and pregnancy outcome in in vitro
fertilization cycles,” Fertility and Sterility, vol. 82, no. 1, pp. 126-131,
2004.
59.
M. J. Barrionuevo,
R. A. Schwandt, P. S. Rao, L. B. Graham, L. P. Maisel, and T. R. Yeko, “Nitric
oxide (NO) and interleukin-1β (IL-1β) in follicular fluid and their correlation with fertilization and embryo
cleavage,” American Journal of Reproductive Immunology, vol. 44, no. 6, pp.
359-364, 2000.
60.
G. Barroso, M.
Barrionuevo, P. Rao et al., “Vascular endothelial growth factor, nitric oxide,
and leptin follicular fluid levels correlate negatively with embryo quality in
IVF patients,” Fertility and Sterility, vol. 72, no. 6, pp. 1024-1026, 1999.
61.
K. S. Lee, B. S.
Joo, Y. J. Na, M. S. Yoon, O. H. Choi, and W. W. Kim, “Relationships between concentrations
of tumor necrosis factor-α and nitric oxide in follicular fluid and oocyte
quality,” Journal of Assisted Reproduction and Genetics, vol. 17, no. 4, pp.
222-228, 2000.
62.
D. Manau, J.
Balasch, W. Jiménez et al., “Follicular fluid concentrations of adrenomedullin,
vascular endothelial growth factor and nitric oxide in IVF cycles: relationship
to ovarian response,” Human Reproduction, vol. 15, no. 6, pp. 1295-1299, 2000.
63.
B. Berker, C.
Kaya, R. Aytac, and H. Satiroglu, “Homocysteine concentrations in follicular
fluid are associated with poor oocyte and embryo qualities in polycystic ovary
syndrome patients undergoing assisted reproduction,” Human Reproduction, vol.
24, no. 9, pp. 2293-2302, 2009.
64.
N. Yilmaz, D.
Uygur, M. Dogan, E. Ozgu, B. Salman, and L. Mollamahmutoglu, “The effect of
follicular antimullerian hormone levels of non-obese, non-hyperandrogenemic
polycystic ovary syndrome patients on assisted reproduction outcome,”
Gynecological Endocrinology, vol. 28, no. 3, pp. 162-165, 2012.
65.
B. K. Arya, A. Ul
Haq, and K. Chaudhury, “Oocyte quality reflected by follicular fluid analysis
in poly cystic ovary syndrome (PCOS): a hypothesis based on intermediates of
energy metabolism,” Medical Hypotheses, vol. 78, no. 4, pp. 475-478, 2012.
66.
J. Twigt, R. P.
Steegers-Theunissen, K. Bezstarosti, and J. A. A. Demmers, “Proteomic analysis
of the microenvironment of developing oocytes,” Proteomics, vol. 12, no. 9, pp.
1463-1471, 2012.
67.
E. M. L. Petro, J.
Leroy, A. Covaci, et al., “Endocrine-disrupting chemicals in human follicular
fluid impair in vitro oocyte developmental competence,” Human Reproduction,
vol. 27, no. 4, pp. 1025-1033, 2012.
68.
M. Wallace, E.
Cottell, M. J. Gibney, F. M. McAuliffe, M. Wingfield, and L. Brennan, “An
investigation into the relationship between the metabolic profile of follicular
fluid, oocyte developmental potential, and implantation outcome,” Fertility and
Sterility, vol. 97, no. 5, pp. 1078-1084, 2012.
69.
M. J. de los
Santos, V. Garcia-Laez, D. Beltran-Torregrosa, et al., “Hormonal and molecular
characterization of follicular fluid, cumulus cells and oocytes from
pre-ovulatory follicles in stimulated and unstimulated cycles,” Human
Reproduction, vol. 27, no. 6, pp. 1596-1605, 2012.
70.
W. M. Enien, S. El
Sahwy, C. P. Harris, M. W. Seif, and M. Elstein, “Human chorionic gonadotrophin
and steroid concentrations in follicular fluid: the relationship to oocyte
maturity and fertilization rates in stimulated and natural in-vitro
fertilization cycles,” Human Reproduction, vol. 10, no. 11, pp. 2840-2844,
1995.
71.
C. McRae, N. E.
Baskind, N. M. Orsi, V. Sharma, and J. Fisher, “Metabolic profiling of
follicular fluid and plasma from natural cycle in vitro fertilization
patients-a pilot study’,” Fertility and Sterility, vol. 98, no. 6, pp.
e1449-e1457, 2012.
72.
K. Majumder, T. A.
Gelbaya, I. Laing, and L. G. Nardo, “The use of anti-mullerian hormone and
antral follicle count to predict the potential of oocytes and embryos,”
European Journal of Obstetrics Gynecology and Reproductive Biology, vol. 150,
no. 2, pp. 166-170, 2010.
73.
T. Silberstein, D.
T. MacLaughlin, I. Shai et al., “Mullerian inhibiting substance levels at the
time of HCG administration in IVF cycles predict both ovarian reserve and
embryo morphology,” Human Reproduction, vol. 21, no. 1, pp. 159-163, 2006.
74.
T. Ebner, M.
Sommergruber, M. Moser, O. Shebl, E. Schreier-Lechner, and G. Tews, “Basal
level of anti-mullerian hormone is associated with oocyte quality in stimulated
cycles,” Human Reproduction, vol. 21, no. 8, pp. 2022-2026, 2006.
75.
T. Von Wald, Y.
Monisova, M. R. Hacker et al., “Age-related variations in follicular
apolipoproteins may influence human oocyte maturation and fertility potential,”
Fertility and Sterility, vol. 93, no. 7, pp. 2354-2361, 2010.
76.
J. C. Boxmeer, N.
S. MacKlon, J. Lindemans et al., “IVF outcomes are associated with biomarkers
of the homocysteine pathway in monofollicular fluid,” Human Reproduction, vol.
24, no. 5, pp. 1059-1066, 2009.

Dr. Dimitrakopoulos K. Ioannis MD, PhD, OB/GYN

 

Εξατομικευμένη εφαρμογή  πρωτοποριακών  ιατρικών τεχνικών στην υπηρεσία της σύγχρονης γυναίκας.

Επιστημονικά Υπεύθυνος
Ιωάννης Κ. Δημητρακόπουλος
Μαιευτήρας – Χειρουργός – Γυναικολόγος

Μέλος της Εταιρίας Αισθητικής Ιατρικής και Αναίμακτης Χειρουργικής (SAMNAS)

 

Διεύθυνση: Γούναρη 196 Γλυφάδα

Τ.Κ. 166 74
Τηλ.: 210 6716126

Οι Υπηρεσίες μας αναλυτικά:

Γυναικολογία

  • Πλήρες Γυναικολογικό ChekUp.
  • Γυναικολογικό Υπερηχογράφημα: Έγχρωμο Doppler Διακολπικό Υπερηχογράφημα Μήτρας Παραμητρίων Ωοθηκών
  • Τεστ Παπ κλασικό και Υγρής Φάσης (Thin Prep)
  • HPV DNA Tests Τυποποίηση και Ταυτοποίηση του Ιού των Αθρώπινων Θυλωμάτων (HPV Typing)
  • Έλεγχος και θεραπεία Κονδυλωμάτων και λοιπών Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων
  • Κολποσκόπηση
  • Κολπικές Καλλιέργειες – Μοριακή Ανίχνευση Παθογόνων – Μέθοδος Αλυσιδωτής Αντίδρασης Πολυμεράσης (Polymerase Chain Reaction – PCR)
  • Διερεύνηση και Αντιμετώπιση Διαταραχών Περιόδου: Αμηνόρροιας, Αραιομηνόρροιας, Μηνομητρορραγιών
  • Διερεύνηση και Αντιμετώπιση Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών και Συνοδών Συνδρόμων Υπογονιμότητας, Λειτουργικού Υπερανδρογονισμού, Αντίστασης στην Ινσουλίνη, Υπερτρίχωσης, Ακμής, Ανδρικού τύπου Παχυσαρκίας
  • Διερεύνηση και αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με Προεμμηνόπαυση, Εμμηνόπαυση
  • Παθολογία Μαστού

Μαιευτική 

  • Παρακολούθηση Κύησης
  • Παρακολούθηση Κύησης Υψηλού Κινδύνου
  • Μαιευτικό Υπερηχογράφημα
  • Προγεννητικός Έλεγχος
  • Συμβουλευτική για την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, τη λοχεία και το θηλασμό
  • Προετοιμασία για Φυσικό Τοκετό

 

Χειρουργική

  • Ενδοσκοπική Χειρουργική
  • Λαπαροσκόπηση
  • Υστεροσκόπηση
  • Θεραπεία Ενδομητρίωσης – Ινομυωμάτων
  • Κολπικά Χειρουργεία

 

Διερεύνηση και Αντιμετώπιση Υπογονιμότητας Ζεύγους

  • Μελέτη Μεταβολικού Προφίλ
  • Ορμονική και Υπερηχογραφική Παρακολούθηση Κύκλου Ωορρηξίας
  • Σπερμοδιάγραμμα
  • Δείκτης Κατακερματισμού του DNA σπερματοζωαρίων (DFI – DNA Fragmentation Index)
  • Υποβοηθουμένη Αναπαραγωγή – Εξωσωματική Γονιμοποίηση
  • Ενδοσκοπική Χειρουργική στη διάγνωση και αντιμετώπιση της υπογονιμότητας (Υστεροσκόπηση – Λαπαροσκόπηση)

Εξατομικευμένη Ιατρική

  • Μελέτη Μεταβολικού προφίλ: Εξατομικευμένη Διάγνωση και Θεραπεία στην Μαιετική – Γυναικολογία και Υπογονιμότητα
  • Επιγενετική
  • Εφαρμοσμένη Γυναικολογική Βιοχημεία – Ενδοκρινολογία
  • Μικροθρεπτική και Ιατρική Διατροφή στην Κύηση, την Υπογονιμότητα και την Γυναικολογία
  • Βελτίωση Υγείας/Διάθεσης Έλεγχος βάρους / Αδυνάτισμα

Σεξουαλική Υγεία – Αναίμακτη Αισθητική Γυναικολογία και Σεξουαλική Αισθητική

  • Ανανέωση των γυναικείων σεξουαλικών οργάνων άμεσα χωρίς χειρουργείο και χωρίς παρενέργειες, χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές ιατρικές τεχνικές για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της μορφής χωρίς χειρουργική επέμβαση.
  • Αύξηση σεξουαλικής απόλαυσης – Αντιμετώπιση σεξουαλικής δυσλειτουργίας, που μπορεί να οφείλεται σε
  • έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας,
  • έλλειψη σεξουαλικής διέγερσης,
  • αδυναμία να σεξουαλικής κορύφωσης οργασμού
  • πόνο κατά την επαφή.
  • Αντιμετώπιση κολπικής χαλάρωσης λόγω
  • τοκετών,
  • ορμονικών προβλημάτων ή
  • λόγω της φυσικής διαδικασίας γήρανσης,
  • Αντιμετώπιση ατροφίας του κόλπου, συνήθως λόγω
  • εμμηνόπαυσης ή
  • ορμονικών προβλημάτων,
  • Αντιμετώπιση απώλειας ούρων
  • Λεύκανση – αντιμετώπιση Δυσχρωμίας – Μελάχρωσης του δέρματος των έξω γεννητικών οργάνων.

Αντιγήρανση / Ομορφιά / Αισθητική Ιατρική

  • Αποκατάσταση της σφριγηλότητας του δέρματος .
  • Ανόρθωση (Lifting) δέρματος.
  • Αντιμετώπιση χαλάρωσης δέρματος.
  • Αντιμετώπιση της γήρανσης / φωτογήρανσης.
  • Αναζωογόνηση δέρματος.
  • Σύσφιξη του χαλαρωμένου δέρματος
  • Καταπολέμηση της κυτταρίτιδας και του τοπικού πάχους.
  • Θεραπεία ακμής, ουλών, ραγάδων
  • Αντιμετώπιση Αλωπεκίας
  • Αύξηση του όγκου του προσώπου.
  • Λείανση των ρυτίδων.
  • Βελτίωση του σχήματος και του περιγράμματος του προσώπου.
  • Σμίλεμα των χειλιών.

Παρέχουμε ένα ευρύ φάσμα εξειδικευμένων υπηρεσιών, που έχουν στόχο την ολοκληρωμένη φροντίδα της γυναίκας. Εφαρμόζουμε εξατομικευμένα πρωτοποριακές  ιατρικές τεχνικές σε συνδυασμό με προσωπική επαφή, για να νιώθετε ασφαλείς.

Οι υπηρεσίες μας αφορούν τους τομείς της Γυναικολογίας, της Μαιευτικής, της Χειρουργικής (Λαπαροσκόπηση,Υστεροσκόπηση, Κολπικά Χειρουργεία) και της Αντιμετώπισης Υπογονιμότητας με δυνατότητα Εξατομικευμένης Διερεύνησης, Διάγνωσης και Θεραπείας βάσει δεδομένων που προκύπτουν από τη μελέτη του μεταβολικού προφίλ του ασθενούς, σε συνεργασία και σύμφωνα με τα πρωτόκολλα των μεγαλύτερων Κλινικών Εφαρμοσμένης Μεταβολομικής Ιατρικής σε Ελλάδα και Ευρώπη (Μιλάνο, Ζυρίχη). Με την Μελέτη του Μεταβολικού προφίλ, με εφαρμογές επιγενετικής, γυναικολογικής Βιοχημείας,  ενδοκρινολογίας μικροθρεπτικής, ιατρικής διατροφής και αισθητικής ιατρικής επιτυγχάνουμε όχι απλά την καλλίτερη δυνατή διάγνωση, πρόγνωση και θεραπεία αλλά και πρόληψη υγείας  με χρονικό ορίζοντα 10ετίας σε πολλές περιπτώσεις και παρέχουμε δυνατότητες βελτίωσης της σωματικής, νοητικής και κοινωνικής ευεξίας που συμπεριλαμβάνουν την αντιγήρανση, την ομορφιά,  την Σεξουαλική Υγεία και Σεξουαλική Αισθητική

Ο όρος υγεία της γυναίκας στην ευρύτερη του έννοια δεν περιορίζεται  απλά στα  κλασσικά θέματα υγείας που αφορούν τη γυναίκα όπως ενδεικτικά την κύηση, την εμμηνόπαυση και τις παθήσεις γεννητικών οργάνων π.χ. της μήτρας, σαλπίγγων, ωοθηκών και του μαστού. Επιπλέον περιλαμβάνει και ιδιαιτερότητες στα θέματα υγείας που παρουσιάζουν και τα δυο φύλα, καθώς κάποια προβλήματα υγείας επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο γυναίκες και άντρες αλλά και κάθε γυναίκα ξεχωριστά ανάλογα με την γενετική της προδιάθεση και τον τρόπο ζωής της.

Για παράδειγμα οι γυναίκες είναι πολύ πιο ευαίσθητες σε σχέση με τους άντρες στα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα, στις νόσους του ουροποιητικού (ουρολοιμώξεις, νεφρολιθιάσεις) και γενικά στις φλεγμονές. Ακριβώς για τους παραπάνω λόγους χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας.

Η γονιμότητα αφορά το ζεύγος, συνεπώς η διερεύνηση και αντιμετώπιση της υπογονιμότητας θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον άντρα και τη γυναίκα, προκειμένου να ξεπεραστούν παράγοντες που εμποδίζουν τόσο τη σύλληψη, όσο και την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης.

Από τη στιγμή της επίτευξης κύησης, στόχος είναι η ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης, ώστε να αποφευχθούν επιπλοκές που αφορούν τόσο τη μητέρα όσο και το έμβρυο.
Παράγοντες που επηρεάζουν δυσμενώς την ομαλή εξέλιξη της κύησης και το περιγεννητικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η αυξημένη ηλικία της μητέρας, θυρεοειδοπάθειες ή άλλα ενδροκρινολογικά προβλήματα, αυτοάνοσα νοσήματα, ο διαβήτης και προδιαβητικές καταστάσεις όπως το μεταβολικό σύνδρομο, καθώς και άλλα προβλήματα υγείας.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν προδιαθετικούς παράγοντες για εμφάνιση μητρικών επιπλοκών, όπως υπέρταση, προεκλαμψία, εκλαμψία, διαβήτη κύησης, θρομβώσεις, αιμορραγία μετά τον τοκετό και αυξάνουν την πιθανότητα πρόωρου τοκετού αποβολών, καισαρικής τομής και γέννησης λιποβαρών ή πρόωρων νεογνών, τα οποία στατιστικά εμφανίζουν συχνότερα προβλήματα στην ανάπτυξη και ψυχοσωματική εξέλιξη, νευρολογικά προβλήματα, προβλήματα ακοής και όρασης, αλλά και χρόνιες παθήσεις όπως θυρεοειδοπάθειες, παχυσαρκία, διαβήτη και άλλα.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημάνουμε πως σύμφωνα με τα κρατούντα δεδομένα οι συνθήκες κατά την ενδομήτριο ζωή, φαίνεται να επηρεάζουν την εξέλιξη του νεογνού στην ενήλικο ζωή και την εμφάνιση παθήσεων, όπως παχυσαρκία ή αυξημένο σωματικό βάρος, αλλεργίες, διαβήτη ή προδιαβητικές καταστάσεις (μεταβολικό σύνδρομο, αντίσταση στην ινσουλίνη), θυρεοειδοπάθειες και υπέρταση.

Συμπερασματικά, επιδιώκουμε την γέννηση υγιών παιδιών, που θα έχουν τις καλύτερες δυνατότητες ψυχοσωματικής εξέλιξης.

Η πρόληψη, διάγνωση, πρόγνωση και θεραπεία θα πρέπει, σύμφωνα με τα σύγχρονα ιατρικά δεδομένα, να βασίζονται στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση  της αιτίας σε κάθε πρόβλημα υγείας  ή της δυσλειτουργίας  που προκαλεί ένα πρόβλημα υγείας και όχι  απλά στην διαχείριση κάποιου συμπτώματος.  Οφείλουμε να εντοπίζουμε την  βασική ανισορροπία του οργανισμού σε χημικό και βιοχημικό επίπεδο, έτσι ώστε να αξιολογήσουμε την κατάσταση υγείας κάποιου προληπτικά, να διαχειριστούμε ένα χρόνιο νόσημα και μπορούμε να επιλέξουμε την θεραπευτική προσέγγιση που ταιριάζει καλλίτερα στον κάθε συγκεκριμένο οργανισμό. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να διαμορφώσουμε μια θεραπεία που θα έχει τις λιγότερες παρενέργειες και την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα για τον συγκεκριμένο οργανισμό,  να καλύψουμε ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά όπως π.χ. βιταμίνες, αμινοξέα, ιχνοστοιχεία αλλά και να προτείνουμε την κατάλληλη διατροφή που χρειάζεται ο συγκεκριμένος οργανισμός για να λειτουργήσει καλλίτερα

Το σώμα μας είναι ένα περίπλοκο εργαστήριο στο οποίο πραγματοποιούνται εκατομμύρια χημικές αντιδράσεις. Χιλιάδες ουσίες αντιδρούν μεταξύ τους και ενώνονται για να σχηματίσουν νέες ουσίες ή διασπώνται στα συστατικά που τις αποτελούν.

Ο συνδυασμός αυτών των χημικών αντιδράσεων ονομάζεται μεταβολισμός. Συνήθως όταν ένα άτομο ακούει τη λέξη «μεταβολισμός» σκέφτεται τη λειτουργία του εντέρου ή την καύση θερμίδων και την απώλεια βάρους.

Σκοπός του μεταβολισμού είναι η μετατροπή των διάφορων ουσιών έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δύο βασικές κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι η δομή και η αναγέννηση οργάνων και ιστών , ενώ η δεύτερη είναι η παραγωγή ενέργειας. Αυτοί οι δύο μηχανισμοί, ο δομικός και ο ενεργειακός, αποτελούν  τη βάση για τη διατήρηση της ζωής στους βιολογικούς οργανισμούς.

Ο μεταβολισμός στην ουσία είναι το σύνολο των διαδικασιών που μας επιτρέπουν να ζούμε. Φανταστείτε έναν οργανισμό που μπορεί να χτίσει και να αναγεννήσει τα κύτταρά του, τους ιστούς και τα όργανά του χωρίς δυσκολία, ενώ έχει στη διάθεσή του άφθονη ενέργεια. Αυτή είναι η περιγραφή ενός υγιούς οργανισμού.

Οποιοδήποτε μπλοκάρισμα ή μη ιδανική απόδοση των διαδικασιών αυτών θα απομακρύνει τον οργανισμό από την υγιή κατάσταση και θα τον φέρει πλησιέστερα στην εμφάνιση νόσου.

Αν κοιτάξουμε την ετυμολογία της λέξης «αρρώστια» προέρχεται από το στερητικό «α» και το «ρώννυμαι» που σημαίνει υγιαίνω, κάποιος που δεν μπορεί να είναι υγιής. Για να διορθώσουμε την αρρώστια δεν αρκεί να καταστείλουμε τα συμπτώματα της νόσου, πρέπει να βοηθήσουμε το σώμα να επαναφέρει την υγεία. Φαίνεται προφανές αλλά τις περισσότερες φορές, αντί να ασχοληθούμε με την ενίσχυση της υγείας, ασχολούμαστε με την καταστολή της νόσου, πράγμα που δεν έχει αποτέλεσμα, ιδιαίτερα σε χρόνιες καταστάσεις.

Το ανθρώπινο σώμα, όπως είδαμε και προηγουμένως, είναι στην πραγματικότητα μια μηχανή εσωτερικής καύσης που καίει άνθρακα (τροφή) με την παρουσία οξυγόνου. Για να συμβεί αυτό στη μέγιστη δυνατή απόδοση θα πρέπει να υπάρχουν όλες οι απαραίτητες ουσίες για τη διεξαγωγή αυτής της διαδικασίας.

Ένα αυτοκίνητο, χρησιμοποιεί επίσης έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης, χρειάζεται καύσιμα, φίλτρα, λάδια, νερό, βαλβίδες, καταλύτες, αέρα, μπουζί κ.λ.π. Ομοίως αλλά σε πού πιο σύνθετο επίπεδο, οι ζωντανοί οργανισμοί, με τη χημική μετατροπή των ουσιών που εισάγονται μέσα από τις τροφές και την εισπνοή αέρα, λειτουργούν ομαλά ή όχι σε σχέση με τη διαθεσιμότητα των συστατικών που προβλέπονται από τον «κατασκευαστή».

Αν πάρουμε μια Ferrari, για παράδειγμα, και αντί να χρησιμοποιήσουμε σωστή βενζίνη υψηλής καθαρότητας και να την οδηγήσουμε στον αυτοκινητόδρομο, τη γεμίσουμε με πετρέλαιο και την οδηγήσουμε σε χωματόδρομους, θα παρουσιάσει σίγουρα δυσλειτουργίες.

Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να αγοράσουμε ένα καινούργιο αυτοκίνητο που παρουσιάζει λειτουργικά προβλήματα εξαρχής. Κάτι δεν πήγε όπως αναμενόταν κατά τη διάρκεια των διάφορων σταδίων της παραγωγής του και προκλήθηκε μια δυσλειτουργία που οφείλεται σε κατασκευαστικό πρόβλημα.

Ακόμα και στους ζωντανούς οργανισμούς είναι δυνατό να εμφανίζονται δυσλειτουργίες (ασθένειες) που οφείλονται σε λανθασμένη χρήση ή που υπάρχουν από την γέννησή τους. Μιλάμε λοιπόν για επίκτητες (που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής) ή για συγγενείς (από τη γέννηση) ασθένειες.

Από τη δεκαετία του 1940 οι ερευνητές ξεκίνησαν να μελετούν τις μεταβολικές οδούς για να βρουν την αιτία των ασθενειών. Αρχίσαμε λοιπόν να μετράμε και να μελετάμε το αποτέλεσμα των μεταβολικών αντιδράσεων, τους μεταβολίτες.

Ο κλάδος που ασχολείται με την μέτρηση και τη μελέτη των μεταβολιτών, ονομάστηκε Μεταβολομική.

Η Μεταβολομική λαμβάνει το όνομά της όπως και άλλες βιολογικές επιστήμες, με την προσθήκη της κατάληξης –omics, που σημαίνει τη μελέτη μιας ομάδας μορίων με παρόμοια χαρακτηριστικά:

  • Gen –omics: Μελέτη των γονιδίων.
  • Prote-omics: Μελέτη των πρωτεϊνών
  • Metabol-omics: Μελέτη των μεταβολιτών.

Το ανθρώπινο σώμα περιέχει περίπου 5.000 διαφορετικούς μεταβολίτες. Από την δεκαετία του 1940 μέχρι σήμερα, οι τεχνολογικές εξελίξεις  μας επέτρεψαν να μετρήσουμε και να ταυτοποιήσουμε καθέναν από τους μεταβολίτες του ανθρώπινου σώματος. Η μέτρηση των διαφόρων μεταβολιτών μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίζουμε τα ακριβή σημεία όπου παρουσιάζονται βιοχημικές βλάβες και συνεπώς την προέλευση μιας μεταβολικής δυσλειτουργίας.

Η Μεταβολομική βρίσκει διαγνωστικές και θεραπευτικές  εφαρμογές σε πολλαπλά πεδία , όπως:

  • Αυτοάνοσα νοσήματα
  • Παθήσεις του πεπτικού συστήματος
  • Ογκολογία
  • Διαβήτης
  • Αυτισμός
  • Νευρολογικά νοσήματα
  • Παχυσαρκία
  • Καρδιολογία

Η εύρεση της πραγματικής αιτίας όλων των  χρόνιων ασθενειών ανοίγει επίσης το δρόμο στην αιτιολογική θεραπευτική παρέμβαση.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο Thomas Edison έκανε την ακόλουθη προφητεία: «Ο ιατρός του μέλλοντος δεν θα συνταγογραφεί φάρμακα στον ασθενή, αλλά θα τον καθοδηγεί να ενδιαφέρεται περισσότερο για τον οργανισμό του, τη διατροφή του, τα αίτια και την πρόληψη των ασθενειών». Χάρη στις ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ετών, η προφητεία του Edison μπορεί πλέον να θεωρείται εκπληρωμένη. Η πραγματική αιτία μιας νόσου δεν είναι η έλλειψη ενός φαρμάκου. Δεν αρρωσταίνουμε επειδή έχουμε χαμηλά επίπεδα ασπιρίνης στο σώμα μας!

Δεδομένου ότι γεννιόμαστε με την προδιάθεση να είμαστε υγιείς, αρρωσταίνουμε επειδή κάποια μεταβολική οδός είναι δυσλειτουργική λόγω ανεπαρκών θρεπτικών συστατικών ή επειδή κάποιο τοξικό στοιχείο, ξένο προς τον ανθρώπινο μεταβολισμό, εμποδίζει τη φυσιολογική ανάπτυξη των ζωτικών χημικών αντιδράσεων.

Είναι τόσο απλό και προφανές, που καταφέρνει να διαφεύγει της προσοχής της ευρέως εφαρμοσμένης ιατρικής. Η επιστήμη είναι από τη φύση της προδιατεθειμένη στην ανακάλυψη και τη συγκέντρωση περισσότερων στοιχείων  σχετικά με θέματα που ήδη γνωρίζουμε.

Όταν φτάνει κανείς στην ανακάλυψη ενός πραγματικού δεδομένου που εξηγεί και ευθυγραμμίζει ασύνδετα μεταξύ τους δεδομένα, τα πράγματα που μέχρι πρότινος φάνταζαν πολύπλοκα φαίνονται πια τόσο απλά, που προκύπτει μια αυτόματη αντίδραση του τύπου «υπερβολικά απλό για να είναι αληθινό». Η ανθρωπότητα χρειάζεται χρόνο για να κατανοήσει σε ευρεία κλίμακα και να αποδεχτεί μια νέα άποψη.

Εμείς οι γιατροί, ιδίως, είμαστε εκπαιδευμένοι να διαχειριζόμαστε την ασθένεια και να ελέγχουμε ή να καταστέλλουμε τα συμπτώματα. Σίγουρα αυτό είναι κάτι επιθυμητό και πρέπει να γίνεται όπου είναι αναγκαίο. Προσφέρει μάλιστα άριστα αποτελέσματα στις οξείες ασθένειες.

Για να επαναφέρουμε όμως μια υγιή κατάσταση, πρέπει να ενεργήσουμε προς την κατεύθυνση της υγείας. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η ιατρική κατέκτησε τις οξείες ασθένειες. Με τις  εξελίξεις της Μεταβολομικής, η ιατρική διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της, κατακτώντας την ίδια την υγεία και κατά συνέπεια τα χρόνια νοσήματα.

Το ανθρώπινο σώμα έχει την προδιάθεση να είναι υγιές. Αρκεί απλώς να ενεργούμε κατά τρόπο που το βοηθά και χωρίς να του προκαλούμε βλάβες για να διατηρούμε ή να επαναφέρουμε την κατάσταση της καλής μας υγείας.

Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ως δια μαγείας: πρέπει να δράσουμε σε πολλαπλές κατευθύνσεις, να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής και διατροφής μας και να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην υγεία μας. Όσοι όμως θέλουν να είναι υγιείς, σήμερα έχουν τα εργαλεία για να το πετύχουν.

Μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι πρόκειται για κάτι αρκετά δύσκολο να αλλάξουμε συνήθειες, να προσέχουμε τι τρώμε, να παίρνουμε βιταμίνες και να κάνουμε λίγη άσκηση. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι.

Οι ασθενείς συχνά εκπλήσσονται από το πόσο εύκολο είναι εξασφαλιστεί ένα καλύτερο επίπεδο υγείας με τη χρήση των απαραίτητων συμπληρωμάτων και τη τήρηση μιας διατροφής που ταιριάζει στο δικό τους μεταβολικό προφίλ.

Το να ενεργούμε σύμφωνα με τη φυσιολογία μας είναι εύκολο, ευχάριστο και αποδίδει καρπούς!

Ανανέωση των γυναικείων σεξουαλικών οργάνων άμεσα, χωρίς χειρουργείο και χωρίς παρενέργειες, χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές ιατρικές τεχνικές για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της μορφής χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Ήδη από το 2010 στις ΗΠΑ άρχισε να αναπτύσσεται η ειδικότητα της αισθητικής γυναικολογίας που αποσκοπούσε στην αποκατάσταση τόσο της μορφής όσο και της λειτουργικότητας των γεννητικών οργάνων.

Λόγω εμμηνόπαυσης, τοκετού, ή ακόμα λόγω της φυσιολογικής διαδικασίας γήρανσης πολλές γυναίκες υποφέρουν από μείωση της αισθητικότητας, ελάττωση της σεξουαλικής απόλαυσης, ή δυσλειτουργίες που αφορούν τα γεννητικά τους όργανα. Δυστυχώς το μεγαλύτερο ποσοστό των παραπάνω γυναικών με αντίστοιχα προβλήματα υποφέρουν σιωπηρά μιας και είναι δύσκολο να μιλήσουν για τέτοιου είδους προβλήματα.

Σήμερα οι εξειδικευμένοι ιατροί έχουμε την δυνατότατα να ανανεώσουμε τα γεννητικά όργανα της γυναίκας και να αυξήσουμε την σεξουαλική απόλαυση, να βελτιώσουμε τη λειτουργία και την εμφάνιση των γεννητικών οργάνων της γυναίκας και να θεραπεύσουμε προβλήματα όπως είναι η απώλεια ούρων, εφαρμόζοντας καινοτόμες μή χειρουργικές ιατρικές τεχνικές. Αντίστοιχες τεχνικές εφαρμόζονται και σε άντρες.

Δυστυχώς πολλές γυναίκες λόγω τοκετού, τραυματισμού, προβλημάτων υγείας ή απλά λόγω της φυσικής διαδικασίας γήρανσης έχουν πολύ μειωμένη αίσθηση στα γεννητικά τους όργανα και αδυναμία σεξουαλικής απόλαυσης. Οι μή χειρουργικές τεχνικές της αισθητικής γυναικολογίας που εφαρμόζουμε αποτελούν ουσιαστικά την μόνη αποτελεσματική θεραπεία που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή για πολλές από τις παραπάνω περιπτώσεις.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με μελέτες που έγιναν στις ΗΠΑ περίπου το 50% των γυναικών πάσχουν από κάποιο είδος σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και στην Ελλάδα. Παραπάνω περιπτώσεις συμπεριλαμβάνουν την έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας, έλλειψη σεξουαλικής διέγερσης,  αδυναμία να φτάσουν σε οργασμό και πόνο κατά την επαφή. Τα προβλήματα αυτά συνήθως οφείλονται ή συνυπάρχουν με άλλα προβλήματα των γυναικείων γεννητικών οργάνων όπως  κολπική χαλάρωση λόγω τοκετών, ορμονικών προβλημάτων ή λόγω της φυσικής διαδικασίας γήρανσης, ατροφία του  κόλπου, συνήθως λόγω εμμηνόπαυσης ή ορμονικών προβλημάτων, απώλεια ούρων και μελάχρωση του δέρματος στα έξω γεννητικά όργανα.

Όλα τα παραπάνω προβλήματα αντιμετωπίζονται στο ιατρείο  σε 20-40 λεπτά χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές και εξειδικευμένα μηχανήματα χωρίς να καταφεύγουμε σε χειρουργείο.

Τα παραπάνω προβλήματα απασχολούν μεγάλο ποσοστό των γυναικών ενδεικτικά αναφέρουμε ότι 40% των γυναικών υποφέρουν από σεξουαλικές δυσλειτουργίες σε βαθμό που τους προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα. Επίσης 20% των γυναικών δεν έχουν νιώσει ποτέ οργασμό. 5% των εικοσάχρονων γυναικών πάσχουν από απώλεια ούρων η οποία τους προκαλεί προβλήματα υγιεινής και το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 50% των 60χρονων γυναικών. Η απώλεια ούρων αποτελεί τον κύριο λόγο εξαιτίας του οποίου ηλικιωμένες γυναίκες καταφεύγουν σε οίκους ευγηρίας.

Τα παραπάνω προβλήματα συχνά προκαλούν μεγάλες δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις με αποτέλεσμα να μειώνεται η αυτοπεποίθηση της γυναίκας και γενικά δυσχεραίνουν και την κοινωνική της ζωή διότι δυστυχώς εξακολουθούν να αποτελούν ταμπού ή στίγμα ακόμη και για τις σύγχρονες εξελιγμένες κοινωνίες. Θα έπρεπε όμως οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες να αντιμετωπίζονται όπως και τα υπόλοιπα προβλήματα υγείας. Όπως ακριβώς ελαττώνεται η ακοή ή η όρασή μας όσο αυξάνεται η ηλικία μας, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις σεξουαλικές μας λειτουργίες που υπόκεινται αντίστοιχες αλλαγές κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να αποτελεί στίγμα ούτε λόγο να ντρεπόμαστε.

Στη σύγχρονη εποχή, η ομορφιά έχει αναχθεί σε υπέρτατη αξία. Όλοι την αναζητούν και όλοι θέλουν να την διατηρήσουν για πάντα. «Ο άνθρωπος είναι υγιής όταν είναι σε αρμονία με τις διάφορες φάσεις της ζωής, από σωματικής και νοητικής άποψης».

Έχοντας αυτό ως βάση το 1973 στη Γαλλία αναδείχθηκε από τον Dr J. J. Legrand ένας νέος κλάδος της ιατρικής πρακτικής, που ονομάστηκε Αισθητική Ιατρική. Αυτή αφορά την εξυγίανση της ψυχοσωματικής ισορροπίας, αλλά και την βελτιστοποίηση της γενικής εμφάνισης ενός ατόμου με τη χρήση επεμβατικών και μη εφαρμογών.

Ο όρος αισθητική ιατρική ακούγεται ολοένα και πιο συχνά στις μέρες μας. Συζητιέται τόσο σε ιατρικούς κύκλους αλλά κυρίως έχει γίνει γνωστός ο όρος στον απλό κόσμο. Για αυτό το λόγο και η ζήτηση των εφαρμογών της αισθητικής ιατρικής μέρα με την ημέρα αυξάνεται τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Βασικός πυλώνας της αισθητικής ιατρικής είναι πως είναι μια εξειδίκευση που προσφέρει θεραπεία όχι μόνο σε παθολογικά θέματα αλλά και σε ψυχικά.

Αυτό που ορίζεται ως αισθητική ιατρική είναι η  βελτιστοποίηση της ψυχοσωματικής ευεξίας του ανθρώπου.  Μπορεί να εφαρμοστεί από όλους τους γιατρούς ,όλων των ειδικοτήτων αφού έχουν καταρτιστεί ακαδημαϊκά με τις απαραίτητες γνώσεις.  Από τις αρχές της δεκαετίας, οι αισθητικές ιατρικές παρεμβάσεις έχουν αυξηθεί. Σήμερα, τρεις δεκαετίες μετα, ο κλάδος αυτός έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως, με την ίδρυση εξειδικευμένων μεταπτυχιακων προγραμμάτων για ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων.

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν , πως η ανάγκη να βελτιώσει κάποιος την εξωτερική του εικόνα , είναι ματαιοδοξία , η φιλοσοφία της αισθητικής ιατρικής έρχεται να αποδείξει πως είναι ακριβώς το αντίθετο. Η αισθητική ιατρική είναι πρόληψη νόσων,  γι’αυτό και  δρα σε 3 συστήματα (νευροψυχιατρικό, ενδοκρινολογικό , ανοσοποιητικό ) τα οποία πρέπει πάντα να βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία.

Εάν το σκεφτούμε όσο πιο απλά γίνεται , όταν κάποιος ξυπνάει το πρωί και η εικόνα του τον ικανοποιεί και τον γεμίζει χαρά , αυτό αυτομάτως δρα στο νευροψυχιατρικό του σύστημα προκαλώντας συναισθήματα χαράς και ευεξίας . Τα συναισθήματα αυτά αποδεδειγμένα επηρεάζουν  τη παραγωγή – έκκριση ορμονών και έτσι φτάνουμε στη θετική επιρροή για το ενδοκρινολογικό σύστημα. Η σωστή λειτουργία των προαναφερθέντων συστημάτων , καταλήγει φυσικά στην σωστή λειτουργία και βελτίωση του ανοσοποιητικού.  Όλα είναι αλυσίδα .

Οι σύγχρονες εξελίξεις στον τομέα της Αισθητικής Ιατρικής μας δίνουν τη δυνατότητα να αποφύγουμε το χειρουργείο και να πραγματοποιήσουμε την επιθυμητή επιλογή, όχι μόνο από επιλογή, αλλά και διαλογή. Με την σωστή καθοδήγηση και συμβουλευτική του ιατρού, είμαστε σε θέση να διαλέξουμε μια από τις πολλαπλές μη παρεμβατικές αισθητικές εφαρμογές. (botox, fillers, PRP, μεσοθεραπείες, ενέσιμα νήματα, peelings, RF, Laser κλπ.)

 

Για περισσότερες πληροφορίες

επικοινωνήστε μαζί μας στο

τηλ. 210 6716126

Ιωάννης Κ. Δημητρακόπουλος

Μαιευτήρας - Χειρουργός - Γυναικολόγος

Μάστερ Αισθητικής Ιατρικής - Αναίμακτης Αισθητικής Γυναικολογίας - Αναγεννητικής Ιατρικής και Αναίμακτης Χειρουργικής

Τηλ.: 210 6716126 Κιν.: 6985 64 64 10 e-mail ikdmd@hotmail.com

Ιατρείο: Λεωφ. Δημητρίου Γούναρη 196 Γλυφάδα Τ.Κ. 166 74

Εξατομικευμένη εφαρμογή πρωτοποριακών ιατρικών τεχνικών στην υπηρεσία της σύγχρονης γυναίκας.

Γυναικολογία - Μαιευτική - Εξατομικευμένη Διερεύνηση και Αντιμετώπιση Ανδρικής και Γυναικείας Υπογονιμότητας - Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή -Επιγενετική - Εφαρμοσμένη Γυναικολογική Βιοχημεία – Ενδοκρινολογία - Μικροθρεπτική και Ιατρική Διατροφή στην Κύηση, την Υπογονιμότητα και τη Γυναικολογία - Συνεργάτης Μαιευτηρίων "Μητέρα" και "Λητώ" - Μέλος της Εταιρίας Αισθητικής Ιατρικής και Αναίμακτης Χειρουργικής (SAMNAS)

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ