Απαντήσεις στα συχνότερα ερωτήματα σχετικά με τα ταμπόν

 

1. Γιατί στις γυναίκες που χρησιμοποιούν ταμπόν αρέσει το εν λόγω προϊόν;

«Mια αναγκαία προϋπόθεση της ισότητας των γυναικών είναι η ικανότητα για φυσιολογική σωματική και πνευματική δραστηριότητα επί καθημερινής βάσεως, συμπεριλαμβανομένων των ημερών της έμμηνου περιόδου. Σήμερα, η χρήση των σερβιετών και των ταμπόν αποτελεί μέρος της εμμήνου υγιεινής. Οι γυναίκες επιλέγουν ένα από τα προϊόντα αυτά βάσει της εμπειρίας τους, των διαθέσιμων πληροφοριών, των θεμάτων υγιεινής και άνεσης, καθώς και σύμφωνα με το τι θεωρούν κατάλληλο για τις ίδιες».

Η παραπάνω δήλωση που διατύπωσε η ουγγρική εταιρεία μαιευτήρων και γυναικολόγων εκφράζει με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο πολλές γυναίκες επιλέγουν μια μέθοδο υγιεινής κατά την έμμηνο περίοδο. Με λίγα λόγια, οι γυναίκες επιλέγουν τα κολπικά ταμπόν για τον λόγο ότι αυτά τους επιτρέπουν να έχουν πλήρη κινητικότητα και δραστηριότητα στη διάρκεια της εμμηνορρυσίας. Τα ταμπόν εξασφαλίζουν στις γυναίκες ελευθερία κινήσεων, καταργώντας την ανάγκη για άβολες σερβιέτες. Επιπλέον, λόγω του ότι με τη χρήση του ταμπόν δεν υπάρχει τριβή με τη γεννητική χώρα, δεν προκαλείται δερματικός ερεθισμός. Επιπλέον, η οσμή που συχνά συνοδεύει την εμμηνορρυσία ελαττώνεται αισθητά με τη χρήση του εσωτερικού απορροφητικού προϊόντος.

Ένα μεγάλο ποσοστό νεαρών γυναικών επιλεγεί να χρησιμοποιήσει ταμπόν. Για την ακρίβεια, σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι 70 από τις 100 έφηβες αμερικανίδες που ερωτήθηκαν, δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν ταμπόν είτε μόνο του, είτε σε συνδυασμό με σερβιέτες. Σε μια άλλη έρευνα που διεξήχθη το 1994, εστιαζόμενη σε έφηβες που χρησιμοποιούν ταμπόν, διαπιστώθηκε ότι η δυνατότητα ενεργούς ζωής καθ’ όλη τη διάρκεια κάθε μήνα θεωρούνταν ως ένα βασικό πλεονέκτημα της χρήσης του ταμπόν. Μεταξύ των πρωταρχικών λόγων για την επιλογή του προϊόντος αυτού ήταν κυρίως οι εξής: η συμμετοχή σε αθλήματα (32%), η άνεση (20%), η απέχθεια για τις σερβιέτες (15%), και λοιποί λόγοι, συμπεριλαμβανομένων της απάντησης «ενθάρρυνση από φίλες» και «ημέρες καλοκαιριού».

Είναι αναγκαίο να σημειωθεί ότι τα ταμπόν δεν αποτελούν ένα καινούργιο προϊόν, αντιθέτως, χρησιμοποιούνται από τις γυναίκες εδώ και πολλούς αιώνες. Οι αιγύπτιες χρησιμοποιούσαν εσωτερικούς κυλίνδρους από μαλακό πάπυρο, ενώ οι γυναίκες στο βυζάντιο χρησιμοποιούσαν ταμπόν κατασκευασμένο από μαλακό μαλλί. Τα εσωτερικά απορροφητικά προϊόντα άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως στα μέσα της δεκαετίας του ’30, όταν δόθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα κολπικό ταμπόν που κατασκευάστηκε στις Η.Π.Α. αμέσως μόλις αποδείχτηκε η ασφάλεια του προϊόντος, κατόπιν διαφόρων αμερικανικών και ευρωπαϊκών ερευνών που διεξήχθησαν τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, το ενδιαφέρον των ερευνητών εξασθένησε. Οι έρευνες για τη χρήση των ταμπόν αναζωπυρώθηκαν στις αρχές του ’80, όταν ετέθη το ζήτημα για πιθανή σχέση ανάμεσα στο σύνδρομο τοξικού σοκ και της χρήσης του ταμπόν. Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στα πληροφοριακά αυτά έντυπα, μαρτυρούν τις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια και των δυο αυτών χρονικών περιόδων.

Οι πληροφορίες που παρέχονται μπορεί να αποβούν ιδιαιτέρως χρήσιμες στους ιατρούς εκείνους που, βάσει της εμπειρίας τους, έχουν διαμορφώσει γνώμη για τα σπάνια προβλήματα που ενδέχεται να επιφέρει η χρήση των ταμπόν. Για παράδειγμα, ένα ξεχασμένο ταμπόν, μπορεί, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να προκαλέσει απέκκριση υγρών και πιθανώς κολπική λοίμωξη. Κατά καιρούς, οι γυναίκες αναζητούν ιατρική βοήθεια για τον εντοπισμό του κορδονιού του ταμπόν. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί εάν η ίδια η γυναίκα διστάζει να αναζητήσει το κορδόνι στον κόλπο της η στην πολύ σπάνια περίπτωση που το κορδόνι, παρά τον έλεγχο ποιότητας του προϊόντος, αποκόπτεται κατά τη διάρκεια της χρήσης ή της αφαίρεσης του ταμπόν.

2. Από τι υλικό κατασκευάζονται τα ταμπόν και σε τι μεγέθη διατίθενται;

Τα σημερινά ταμπόν κατασκευάζονται από βαμβάκι, τεχνητό μετάξι (ρεγιον), η από σύνθεση τεχνητού μεταξιού-βάμβακος. Οι διαφορές στους συνδυασμούς των υλικών δεν επηρεάζουν την ασφάλεια του ταμπόν. Επίσης τα ταμπόν διαθέτουν συνήθως ένα λεπτό πλεγματοειδές κάλυμμα για να ελαχιστοποιείται η διαρροή νημάτων.Τα ταμπόν διατίθενται σε διαφορετικά μεγέθη. Υπάρχουν μικρά, με διάμετρο μόλις 1.0 εκ., έως μεγάλα ταμπόν, με διάμετρο 1.9 εκ., ενώ πάλι αλλά είναι πιο στενά από το μικρότερο δάχτυλο μιας γυναικάς (βλ. Τα παρακάτω σχήματα. Τα μικρά ταμπόν μπορούν να χρησιμοποιηθούν τις ημέρες που παρουσιάζεται μικρή ροη, ενώ τα μεγαλύτερα ενδείκνυνται για μεγαλύτερη ροη). Οι γυναίκες που πρόκειται να χρησιμοποιήσουν ταμπόν για πρώτη φορά, μπορεί να χρειαστούν κάποιες οδηγίες όσον αφορά στην βασική ανατομία του κόλπου και τη σωστή τοποθέτηση του ταμπόν. Ορισμένες γυναίκες ενδεχομένως να έχουν ανάγκη από την επιβεβαίωση του γιατρού τους ότι είναι φυσικό να αγγίξουν την κολπική περιοχή, και παράλληλα να χρειάζονται κάποια βοήθεια, προκειμένου να νιώσουν άνετα με την ιδέα εισαγωγής του ταμπόν στον κόλπο. Επιπλέον, όλα τα εμπορικά προϊόντα συνοδεύονται από ένθετα-οδηγίες που περιλαμβάνονται στη συσκευασία και που μπορούν να αποβούν χρήσιμα στις ασθενείς. Τα ένθετα αυτά παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του προϊόντος και με τις μεθόδους τοποθέτησης του. Η διαδικασία εισαγωγής του προϊόντος διευκολύνεται την πρώτη φορά όταν χρησιμοποιείται ένα μικρότερο ταμπόν. Καθώς η γυναίκα εξοικειώνεται με το σώμα της και την έμμηνο ρύση, μπορεί να επιλέξει μεγαλύτερα ταμπόν, εάν παραστεί ανάγκη.

Τα ταμπόν κατασκευάζονται σε καθαρό περιβάλλον και καλύπτονται από ένα περίβλημα, προκειμένου να διατηρηθεί η καθαριότητα τους. Λόγω του ότι τοποθετούνται μέσα στον κόλπο, τα ταμπόν χρησιμοποιούνται σε περιβάλλον στο όποιο φυσιολογικά ενυπάρχουν άφθονοι μικροοργανισμοί. Ωστόσο, τα νήματα που χρησιμοποιούνται σήμερα για το σκοπό αυτό, δεν ευνοούν την ανάπτυξη βακτηριδίων.

Μια γυναίκα μπορεί να τοποθετήσει ένα ταμπόν δακτυλικά, έχοντας προηγουμένως πλύνει τα χεριά της, σπρώχνοντας ελαφρά με το δάχτυλο της το ταμπόν μέσα στον κόλπο. Ορισμένα ταμπόν συσκευάζονται μέσα σε χαρτονένιο η πλαστικό σωλήνα το όποιο υποβοηθά την εισαγωγή του προϊόντος στον κόλπο. Τόσο η δακτυλική μέθοδος εισαγωγής του ταμπόν όσο και το σύστημα του απλικατέρ  δεν έχουν συσχετίσει με πλεονεκτήματα η μειονεκτήματα για την υγεία των γυναικών. Η επιλογή είναι θέμα προσωπικής προτίμησης της κάθε γυναικάς.

 

3.Τα ταμπον φράζουν την έμμηνο ροη;

Όχι, τα ταμπόν δεν φράζουν την έμμηνο ροη. Ένας από τους φόβους σχετικά με τη χρήση του ταμπόν είναι ότι το τελευταίο μπορεί να εμποδίσει την εκροή αίματος, προκαλώντας επικίνδυνη αναρροή στη μήτρα και στις ωαγωγούς σάλπιγγες. Ο φόβος αυτός είναι αβάσιμος, καθότι το ταμπόν λειτούργει ως σφουγγάρι και απορροφά το υγρό. Όταν το ταμπόν γεμίσει πλήρως, το υγρό διαρρέει από τον κόλπο είτε μέσω του ταμπόν είτε γύρω από αυτό.

Την εποχή που η χρήση του ταμπόν αποτελούσε μια σχετικά νέα συνήθεια, διάφορες έρευνες είχαν διεξαχθεί, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ασφάλεια του προϊόντος, και ιδιαιτέρως για να ερευνηθεί η πιθανότητα φραγής της εμμήνου ροής. Χρησιμοποιώντας υλικά τύπου ταμπόν, οι ιατροί τα τοποθέτησαν στον κόλπο 8 γυναικών που έπασχαν από μηνορραγία μεγάλου βαθμού. Μετέπειτα χειρουργική επέμβαση απέδειξε ότι δεν υπήρχαν σημάδια παρεμπόδισης ροής στη μήτρα, στις ωαγωγούς σάλπιγγες η στην κοιλιά. Σε μια παρόμοια ερευνά, διαπιστώθηκε ότι ακόμα κι όταν τοποθετηθεί στον κόλπο η μέγιστη δυνατή ποσότητα υλικού, δεν προκαλείται αναρροή του υγρού στη μήτρα.

Υπερηχογραφικες έρευνες έδειξαν ότι τα ταμπόν που χρησιμοποιούνται φυσιολογικά τοποθετούνται στο μέσο τριτημόριο του κόλπου. Η θέση αυτή δεν εμποδίζει την έμμηνο ροη και απορροφά αποτελεσματικά το υγρό.

 

4. Κάθε πότε πρέπει να αλλάζονται τα ταμπόν; Μπορούν να χρησιμοποιούνται καθ΄ όλη τη διάρκεια της εμμήνου περιόδου;

 

Υπάρχει μια γενική συμφωνία ως προς την ανάγκη για τακτική αλλαγή του ταμπόν, καθώς και για το ότι οι γυναίκες πρέπει να θυμούνται να αφαιρούν το τελευταίο ταμπόν που χρησιμοποίησαν. Εν τούτοις υπάρχει ένα ευρύ φάσμα απόψεων όσον αφορά τον αριθμό των ωρών κατά τις οποίες ένα ταμπόν μπορεί να φοριέται με ασφάλεια.

• Η γερμανική αρχή υγείας συνιστά την αλλαγή του ταμπόν τουλάχιστον δυο φορές ημερησίως.
• Ο αμερικανικός οργανισμός τροφίμων και φαρμάκων προτείνει ότι τα ταμπόν μπορούν να χρησιμοποιούνται για μια νύχτα-μέχρι ένα διάστημα 8 ωρών.
• Η ουγγρική εταιρεία μαιευτήρων και γυναικολόγων καθώς και το υπουργείο υγείας της Αυστραλίας συνιστά η αλλαγή αυτή να διενεργείται κάθε 6 με 8 ώρες.

Υπάρχουν θέματα υγιεινής, καθαριότητας, άνεσης και διαρροής που ωθούν τις γυναίκες να αποφασίσουν σχετικά με το ποσό συχνά θα αλλάζουν ταμπόν. Η διαρροή μπορεί να προκύψει όταν τα ταμπόν δεν αλλάζονται με συχνότητα με αποτέλεσμα να εμποτίζονται πλήρως. Συνεπώς, οι γυναίκες που παρουσιάζουν ιδιαιτέρως μεγάλη έμμηνο ροη, ενδέχεται να χρειαστεί να αλλάξουν ταμπόν περισσότερες φορές (κάθε 2 η 3 ώρες) η να χρησιμοποιήσουν παράλληλα μια σερβιέτα η σερβιετάκι τις ημέρες που παρατηρούν μεγαλύτερη ροη. Στο τέλος της περιόδου, η χρήση μικρότερου ταμπόν για διάστημα 6 ωρών καθίσταται δυνατή.

 

5. Προκαλούν τα ταμπόν βλάβη στον κόλπο ή στον τράχηλο;

Μέχρι σήμερα, η χρήση των ταμπόν δεν έχει προκαλέσει κλινικά σοβαρές αλλαγές στον κόλπο η στον τράχηλο, παρόλο που τα ταμπόν μπορούν να έχουν μια μικρή, προσωρινή επίδραση στις ανατομικές αυτές δομές. Παρά τις διαρκείς διακυμάνσεις που λαμβάνουν χώρα στο κολπικό περιβάλλον, όπως η έκθεση στην έμμηνο ροη, στο σπέρμα, καθώς και η ενδοκολπική αντισύλληψη, το κολπικό οικοσύστημα παραμένει σταθερό.Ο κόλπος και ο τράχηλος είναι ελαστικές δομές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο κόλπος όσο και ο τράχηλος μπορούν να χωρέσουν το κεφάλι ενός μωρού και εν συνεχεία να επιστρέψουν στο φυσιολογικό τους μέγεθος. Ο ιστός του κόλπου επουλώνεται γρήγορα μετά από μικρές αλλοιώσεις που μπορεί να προκύψουν από συνουσία η φυσιολογικό τοκετό. Η πιο συχνή αιτία κολπικού τραύματος είναι η σεξουαλική επαφή, η οποία επιφέρει το 80% των κολπικών σχάσεων. Έρευνες κολπικής κάκωσης κατά τη διάρκεια της συνουσίας έδειξαν ότι η πλειοψηφία των κακώσεων λαμβάνει χώρα στο άνω οπίσθιο τμήμα του κόλπου, το όποιο υποστηρίζεται μόνο από ένα λεπτό στρώμα συνδετικού ιστού.

Οι μεταβολές του βλεννογόνου του κόλπου αξιολογηθήκαν για 3 συνεχόμενους καταμήνιους κύκλους μέσω μιας προοπτικής έρευνας μεταξύ 20 γυναικών που χρησιμοποιούσαν σερβιέτες και άλλων 80 που έκαναν χρήση ταμπόν. Η ξήρανση και απολέπιση των επιφανειακών στρωμάτων του κολπικού βλεννογόνου παρατηρηθήκαν και στις δυο ομάδες, ωστόσο, ήταν πιο διαδεδομένες στην ομάδα των γυναικών που χρησιμοποιούσαν ταμπόν. Κατά συνέπεια, η ξήρανση παρατηρήθηκε τουλάχιστον σε ένα καταμήνιο κύκλο της ομάδας-ταμπόν (78%) και στο 30% των γυναικών που επέλεγαν τη χρήση σερβιετων. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ξήρανση και η επιφανειακή απολέπιση του βλεννογόνου του κόλπου δεν έχουν καμία κλινική σημασία και ότι αποτελούν συνηθισμένες φυσιολογικές αντιδράσεις στην εμμηνορρυσία, ιδιαίτερα στις γυναίκες που χρησιμοποιούν ταμπόν.

Δυο επιπλέον έρευνες ενισχύουν τα παραπάνω ευρήματα. Και στις δυο αυτές έρευνες διαπιστώθηκε ότι οι βλεννογόνοι του κόλπου επανέρχονταν αυθόρμητα και γρήγορα στη φυσιολογική τους κατάσταση, όταν διακόπτονταν η χρήση του ταμπόν, μαρτυρώντας πιθανώς την ταχεία αναγέννηση (48 με 72 ώρες) του κολπικού επιθηλίου.

 

6.Επηρεάζουν τα ταμπόν τα μικρόβια (μικροχλωρίδα) που ενυπάρχουν στον κόλπο;

 

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επιφέρουν αλλαγές στη μικροχλωριδα του κόλπου, συμπεριλαμβανομένων της εμμηνορρυσίας, της σεξουαλικής επαφής, της παρουσίας σεξουαλικών μεταδιδόμενων νόσων και της κάκωσης. Κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας, το pΗ γίνεται πιο αλκαλικό λόγω της παρουσίας της εμμήνου ροής. Επιπλέον οι συνδεόμενες με την εμμηνορρυσία μεταβολές, τις οποίες υφίσταται η κολπική χημεία, οι ορμόνες και τα κύτταρα, ενδέχεται να επηρεάσουν το ποσοστό ανάπτυξης και αποικισμού των βακτηριδίων στον κόλπο. Ωστόσο, διάφορες έρευνες απέδειξαν ότι οι αλλαγές αυτές δεν καθορίζονται ουσιαστικά από την χρήση των ταμπόν και ότι ο συνολικός αριθμός των αερόβιων και αναερόβιων στην μικροχλωρίδα του κόλπου δεν επηρεάζεται από τη χρήση του εν λόγω προϊόντος.

Η επίδραση των ταμπόν και σερβιετών στη μικροχλωρίδα του κόλπου αναλύθηκε σε 58 υγιείς εθελόντριες (loch and kaiser). Στη διάρκεια 2 καταμήνιων κύκλων, εξήφθησαν βακτηριδιακές και μυκητισιακές καλλιέργειες 3 φορές (πριν, κατά τη

διάρκεια και μετά την εμμηνορρυσία). Δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στη μικροχλωρίδα ανάμεσα στις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν ταμπόν και σε εκείνες που έκαναν χρήση σερβιετών. Ωστόσο περισσότερα βακτηρίδια εντοπιστήκαν στους κόλπους των εξής γυναικών:

• Των νεοτέρων έναντι των μεγαλυτέρων γυναικών
• Των γυναικών που χρησιμοποιούσαν ενδοκολπικό σπείραμα η που ελάμβαναν αντισυλληπτικά από το στόμα έναντι αυτών που δεν χρησιμοποιούσαν καθόλου αντισυλληπτικά μέσα.

Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η σύνθεση ενός ταμπόν επιδρά ελάχιστα στην ποιότητα η ποσότητα της μικροχλωρίδας κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας.

Γενικώς, δεν έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη σχέσεως ανάμεσα στις κολπικές ζυμομυκητισιακές λοιμώξεις και τη χρήση των ταμπόν (geiger foxman). Επιπλέον η περίπτωση υποτροπιάζουσας αιδοιοκολπικής καντιντίασης εξετάστηκε σε μια μεγάλη πολυμεταβλητή έρευνα παρατήρησης, η οποία συνέκρινε τις κοινωνικοδημογραφικές, αναμνηστικές, κλινικές και μικροβιολογικές μεταβλητές ασθενών με υποτροπιάζουσα κολπική καντιντίαση έναντι των μεταβλητών ελέγχων που δεν μαρτυρούσαν υποτροπιάζουσα λοίμωξη (spinillo et al). Αποδείχτηκε ξεκάθαρα ότι δεν υπήρχε καμία σχέση ανάμεσα στη συχνότητα της χρήσης ταμπόν και της υποτροπιάζουσας καντιντίασης.

Η βακτηριδιακη κολπίτιδα, μια συνηθισμένη αιτία κολπικής λοίμωξης και απέκκρισης υγρών (yolsal et al), δεν έχει συνδεθεί με τη χρήση αναλώσιμων ταμπόν. Ο σχηματισμός αποικιών γαλακτοβάκιλλων στον κόλπο-γεγονός που ενδέχεται να συσχετιστεί με τη μείωση των κολπικών λοιμώξεων- δεν περιορίζεται από τη χρήση ταμπόν. Για την ακρίβεια έχει διαπιστωθεί ότι ο αριθμός γαλακτοβακιλλων τείνει να είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες που χρησιμοποιούν ταμπόν (hawes et al).

Από όλα τα βακτηρίδια που συνήθως υπάρχουν στον κόλπο, ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (staphylococcus aureus) προκαλεί ίσως τη μεγαλύτερη ανησυχία στις γυναίκες και στους ιατρούς τους, καθότι ορισμένα στελέχη αυτού του βακτηριδίου παράγουν μια τοξίνη –σύνδρομο τοξικού σοκ τοξίνης -1 (tsst-1)—η οποία προκαλεί σύνδρομο τοξικού σοκ(tss). Μολονότι οι περισσότεροι ενήλικες έχουν αντισώματα στο tsst-1, το εμμηνορρυσιακό σύνδρομο τοξικού σοκ μπορεί να αναπτυχτεί όταν σε μια γυναίκα με ανεπαρκή αντισώματα, σχηματιστούν αποικίες ενός στελέχους χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, το οποίο αρχίζει να παράγει τοξίνη ή γιατί ένα μικρό ποσοστό ατόμων αδυνατεί να αναπτύξει προστατευτικά αντισώματα.

Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος υπάρχει σε πολλές γυναίκες, και η εμφάνιση του είναι συνηθέστερη στη διάρκεια της εμμηνορρυσίας. Σε μια έρευνα, για τους σκοπούς της οποίας εξετάστηκαν 52 γυναίκες (εκ των οποίων οι 12 χρησιμοποιούσαν σερβιέτες και οι 40 ταμπόν), ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος απομονώθηκε από το εξωτερικό τραχηλικό στόμιο 3 (5,8%) ασθενών στα μέσα του κύκλου, και από άλλες 9 ασθενείς (17,3%) κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας (noble et al;smith et al 1982). Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπήρχε σημαντικός συσχετισμός ανάμεσα στη χρήση ταμπόν και στον αποικισμό του τράχηλου από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης: το 18% των γυναικών που έκαναν χρήση ταμπόν και το 17% εκείνων που χρησιμοποιούσαν σερβιέτες παρουσίασαν όπως διαπιστώθηκε από εξέταση, χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσαν να εντοπίσουν καμία σχέση ανάμεσα στη χρήση ταμπόν και στον αυξημένο αποικισμό του κόλπου από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (noble et al).

Έρευνες σχετικά με τον αποικισμό του κόλπου από στελέχη χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, τα οποία προκαλούν tsst-1 τόσο σε ευρωπαίες όσο και αμερικανίδες, δεν κατόρθωσαν να αποδείξουν την ύπαρξη σχέσεως ανάμεσα στη χρήση ταμπόν και στα ποσοστά αποικισμού (parsonnet et al 1993 and 1996).

Η ενεργός εμμηνορρυσία και σεξουαλική επαφή σε διάστημα μιας εβδομάδας πριν τη δειγματοληψία, χωρίς τη χρήση ταμπόν, συνδέθηκαν με τα αυξημένα ποσοστά αποικισμού από στελέχη χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου που προκαλούσαν tsst-1.

 

7.Προκαλούν τα ταμπόν σύνδρομο τοξικού σοκ;

Τα ταμπόν δεν προκαλούν σύνδρομο τοξικού σοκ. Έχει αναφερθεί η ύπαρξη μιας επιδημιολογικής σχέσης ανάμεσα στο εμμηνορρυσία σύνδρομο τοξικού σοκ (tss) και τη χρήση ταμπόν (todd 1988). Ενώ διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς που εκδήλωσαν το εν λόγο σύνδρομο συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ταμπόν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι εκείνες των ομάδων ελέγχου, η βάση της σχέσης αυτής εξακολουθεί να έχει αβέβαιο χαρακτήρα. Το σύνδρομο τοξικού σοκ επηρεάζει όλες τις ηλικιακές ομάδες και των δυο φύλων, και εμφανίζεται σε ποικίλες καταστάσεις.

Το σύνδρομο τοξικού σοκ δεν είναι μια νέα νόσος. Μια υπόθεση υποστηρίζει ότι το σύνδρομο αυτό μπορεί να ευθύνεται εν μέρει για τη θανατηφόρο πανώλη που θέρισε την Αθήνα το 430 με 427 π.χ. (langmuir et al).

Ένα οστρακοειδές εξάνθημα που προκλήθηκε από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο αναφέρθηκε το 1927. Το 1978 αναφέρθηκαν 7 περιστατικά συνδρόμου τοξικού σοκ που εκδηλώθηκαν σε παιδιά υπό μορφή λοίμωξης προκαλούμενης από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (todd Et al).

Από το 1978, έχουν αναφερθεί βάσει επιδημιολογικών ερευνών και κλινικών περιπτώσεων σύνδρομα τοξικού σοκ που εκδηλώθηκαν σε γυναίκες με έμμηνο ρύση, σε γυναίκες χωρίς έμμηνο ρύση, σε παιδιά, σε λεχώνες καθώς και σε άντρες που βρίσκονταν σε μετεγχειρητικό στάδιο. (brenda et al; harden ang cavanagh; rhee et al; todd et al 1978). Εγκαύματα, νύγματα εντομών και σοβαρά τραύματα έχουν συνδεθεί με το σύνδρομο τοξικού σοκ.

Το εμμηνορρυσιακό σύνδρομο τοξικού σοκ επέρχεται με ή και χωρίς χρήση ταμπόν (larkin et al; schlievert et al 1984) η ευπάθεια σε χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ενδέχεται να επηρεαστεί από τον καταμήνιο κύκλο και τις διακυμάνσεις της ανοσοαντίδρασης. Τα ποσοστά εμφάνισης του συνδρόμου αυτού ποικίλουν μεταξύ των φυλετικών και εθνικών ομάδων, ωστόσο η σημασία αυτής της ποικιλομορφίας είναι ασαφής.

Σήμερα αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο το γεγονός ότι οι διαφορές ασθένειες έχουν κυκλικές κορυφώσεις, οι οποίες σχετίζονται με τον καταμήνιο κύκλο. Κατά συνέπεια οι αυξανόμενοι παροξυσμοί (newmark and penry), οι εξάρσεις άσματος (skobeloff et al), τα συμπτώματα λοίμωξης (groer et al;sweet et al;weischer et al), οι καρδιακές αρρυθμίες (schwarz et al) και τα συμπτώματα συστηματικού ερυθηματώδη λύκου (steinberg and steinberg), είναι ορισμένες από τις πολλές διαταραχές που έχουν συνδεθεί με τις προεμμηνορρυσιακές περιόδους και τις πρώτες εμμήνους περιόδους. Η ευαισθησία στις λοιμώξεις ενδέχεται να διαφέρει καθ’ όλη τη διάρκεια του καταμήνιου κύκλου (harlow and ephross), καθότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να επηρεαστεί από τις κυκλικές ορμονικές διακυμάνσεις (agarwal et al; northern et al;kalo-klein and witkin; stratton et al; sulke et al).

Το σύνδρομο τοξικού σοκ προκαλείται από τοξικογόνα στελέχη του (staphylococcus aureus) (altemeier et al). Λόγω του ότι τα περισσότερα άτομα εκτίθενται στον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο στα πρώτα χρόνια της ζωής τους και έχουν αναπτύξει αντισώματα χάρη στην παραγωγή αντισωμάτων , το εν λόγω σύνδρομο είναι ένα ιδιαιτέρως σπάνιο φαινόμενο. Όπως φαίνεται στο σχήμα 1, ο μεγαλύτερος αριθμός περιστατικών εμμηνορρυσιακού συνδρόμου τοξικού σοκ στις Η.Π.Α. είχε αναφερθεί το 1980, όπου 325 περίπου λάμβαναν χώρα κάθε τρίμηνο. Ωστόσο στα χρόνια που ακλούθησαν σημειώθηκε μια απότομη πτώση. Τα περιστατικά που αναφέρθηκαν το 1989 ήταν λιγότερα από 50 (centers for disease control-κέντρα ελέγχου νοσημάτων). Το εμμηνορρυσιακο σύνδρομο τοξικού σοκ αποτελεί ένα εξίσου σπάνιο φαινόμενο και σε παγκόσμιο επίπεδο: στο ηνωμένο βασίλειο για παράδειγμα, το 1994 αναφέρθηκαν 8 μόλις περιστατικά στο σύνολο του πληθυσμού της χώρας (38 εκατομμύρια) (hansard). Σε πολλά μέρη του κόσμου δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ εμμηνορρυσιακο σύνδρομο τοξικού σοκ.

Είναι δύσκολο να καθοριστεί το πραγματικό ποσοστό συχνότητας του συνδρόμου τοξικού σοκ, του οποίου η ακρίβεια μπορεί να επηρεαστεί λόγω υπερβολικής η ελλιπούς αναφοράς περιστατικών. Στις χώρες όπου το σύνδρομο τοξικού σοκ είναι γνωστό, μπορεί και να περάσει απαρατήρητο. Σε εκείνες τις χώρες, όπου υπάρχει εσφαλμένη αντίληψη ότι η χρήση ταμπόν είναι μείζονος σημασίας για τη διάγνωση (todd 1988), το εν λόγω σύνδρομο μπορεί να αναφέρεται μόνο στην περίπτωση γυναικών που χρησιμοποιούν ταμπόν, ενώ άλλες νόσοι μπορεί εσφαλμένα να διαγνωστούν ως σύνδρομο τοξικού σοκ (harvey et al 1982 and 1984). Το σύνδρομο τοξικού σοκ είναι ένα σύνδρομο, όχι μια νόσος, το οποίο πολύ εύκολα συγχέεται με άλλες ασθένειες. Ο ορισμός κλινικών περιπτώσεων, σύμφωνα με δημοσίευμα των κέντρων ελέγχου νοσημάτων, παρουσιάζεται στον πινάκα 1. Σε άλλα υγιή άτομα, το σύνδρομο τοξικού σοκ εμφανίζεται αιφνιδίως με χαρακτηριστικά συμπτώματα πολλών ήπιων ασθενειών, όπως η γρίπη (parsonnet 1996; todd 1988). Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, εμέτους, υδαρή διάρροια, δυσφορία και μυαλγία. Είναι ενδεχομένως δύσκολο να ξεχωρίσει κάποιος το σύνδρομο τοξικού σοκ από το σηπτικό σοκ, τα οποία μπορεί και να συνυπάρχουν. Το 2 με 5% που εκδηλώνουν το σύνδρομο τοξικού σοκ πεθαίνουν από την ασθένεια (locksley; todd 1988). Η πλειοψηφία των θανατηφόρων αυτών περιστατικών έχουν εκδηλώσει μη εμμηνορρυσιακο σύνδρομο τοξικού σοκ.

Οι διαφορικές διαγνώσεις συνδρόμου τοξικού σοκ είναι πολλές, ιδιαίτερα αν συγκαταλεχτούν όλες οι ασθένειες που παρουσιάζουν εμπύρετη κατάσταση και εξανθήματα (parsonnet and kasper; todd 1988). Με μια προσεκτική εξέταση του ιατρικού ιστορικού της ασθενούς, με σωματική εξέταση καθώς και μέσω εργαστηριακών εξετάσεων μπορούν να αποκλειστούν πολλές πιθανότητες, και να περιοριστεί με τον τρόπο αυτό η διαφορικές διάγνωση στις εξής περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης αυτής του συνδρόμου τοξικού σοκ (parsonnet and kasper).

• Νόσος kawasaki
• Στρεπτοκοκκική λοίμωξη, συμπεριλαμβανομένης της οστρακιάς
• Τοξική επιδερμική νεκρόλυση σταφυλοκοκκικής αιτιολογίας
• Σηπτικό σοκ
• Κηλιδώδης πυρετός των βραχωδών ορέων
• Μηνιγγοκοκκαιμία
• Ιογενείς ασθένειες με εξανθήματα
• Αντιδράσεις σε φάρμακα

Η χρήση ταμπόν κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας δεν προκαλεί σύμφωνα με τα ευρήματα σύνδρομο τοξικού σοκ (“reclassification…”; todd 1988) αλλά έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη του συνδρόμου αυτού (osterholm et al; reingold et al). Συνεπώς το εμμηνορρυσιακό σύνδρομο τοξικού σοκ επέρχεται και χωρίς να γίνεται χρήση ταμπόν, ενώ το ποσοστό επανεμφάνισης του συνδρόμου τοξικού σοκ κυμαίνεται βάσει αναφορών, από 16 έως 67%, με η χωρίς χρήση ταμπόν (davis et al).

 

Πίνακας 1. Σύνδρομο τοξικού σοκ: ορισμός κλινικών περιπτώσεων

 

Μια ασθένεια με τα ακόλουθα κλινικά συμπτώματα

Πυρετός: θερμοκρασία μεγαλύτερη ή ίση με 38,9^ο c (102^ο f)

Εξάνθημα: διάχυτη κηλιδώδης ερυθροδερμία

Απόπτωση: 1-2 εβδομάδες μετά την εκδήλωση της ασθένειας, ιδιαίτερα στις παλάμες και τα πέλματα

Υπόταση: συστολική αρτηριακή πίεση μικρότερη από ή ίση με 90mmhg για τους ενήλικες, ή λιγότερη από το πέμπτο εκατοστημόριο σύμφωνα με την ηλικία για παιδιά κάτω των 16 ετών. Ορθοστατική πτώση της συστολικής αρτηριακής πίεσης μεγαλύτερη από ή ίση με 15mmhg από ξαπλωτή σε καθιστική θέση, ορθοστατική συγκοπτική χρήση (λιποθυμία )η ορθοστατική ζάλη.

Εμπλοκή πολλαπλών συστημάτων (τρία η περισσότερα απο τα ακολουθα οργανικα συστηματα):

• Γαστρεντερικό: έμετος ή διάρροια κατα την έναρξη της νόσου
• Μυϊκό: έντονη μυαλγία ή υψηλή κρεατινοφωσφοκινάση, η οποία υπερβαίνει κατά δυο φορές τουλάχιστον το φυσιολογικό ανώτερο όριο του εργαστηρίου
• Βλεννογόνος υμένας: κολπική στοματοφαρυγγική υπεραιμία ή υπεραιμία του επιπεφυκότος
• Νεφρικό: συγκέντρωση ουρίας αίματος (bun) η κρεατινών, τα οποία υπερβαίνουν κατά δυο φορές τουλάχιστον το φυσιολογικό ανώτερο όριο του εργαστηρίου, η ίζημα ούρων με πυουρία (μεγαλύτερη από ή ίση με πέντε λευκά αιμοσφαίρια ανά πεδίο μεγάλης ισχύος) όταν δεν υπάρχει λοίμωξη του ουρητικού σωλήνα
• Ηπατική: συνολική χολερυθρίνη, σπαρτική τρανσαμινάση (ast, παλαιότερη συντομογραφία sgot) η αλανίνη τρανσαμινάση (alt παλαιότερη συντομογραφία sgpt) που υπερβαίνουν κατά δυο φορές τουλάχιστον το φυσιολογικό ανώτερο όριο του εργαστηριού.
• Αιματολογικό: αιμοπετάλια λιγότερα από 100,00/mm

Κεντρικό νευρικό σύστημα: αποπροσανατολισμός

Η μεταβολές της συνειδησιακής κατάστασης χωρίς εστιακές νευρολογικές ενδείξεις, όταν δεν έχει εκδηλωθεί πυρετός και υπόταση.

Αρνητικά αποτελέσματα των ακολούθων εξετάσεων, εάν ληφθούν

• Καλλιέργειες αίματος, φάρυγγα η εγκεφαλονωτιαίου υγρού (η καλλιέργεια αίματος ενδέχεται να είναι θετική λόγω παρουσίας χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου)
• Αύξηση τίτλου σε κηλίδωδη πυρετό βραχωδών όρεων, λεπτοσπείρωση η ιλαρά.

Ταξινόμηση περιπτώσεων

Πιθανή περίπτωση: ένα περιστατικό που παρουσιάζει πέντε η έξι από τα παραπάνω κλινικά συμπτώματα.

Επιβεβαιωμένη περίπτωση: ένα περιστατικό που εκδηλώνει και τα έξι παραπάνω κλινικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της απόπτωσης, εκτός και αν ο ασθενής αποβιώσει προτού εκδηλωθεί η απόπτωση

Η σχέση αίτιου και αιτιατού υφίσταται όταν μια πράξη ή ένα γεγονός έχουν ως αποτέλεσμα ένα άλλο. Ο συσχετισμός υπάρχει όταν πράξεις η γεγονότα συνδέονται η σχετίζονται μεταξύ τους, χωρίς να απορρέουν απαραιτήτως το ένα από το άλλο. Είναι αναγκαίο να σημειωθεί ότι οι σχέσεις αίτιου-αιτιατού στον επιστημονικό τομέα δεν δύναται να συναχθούν μόνο βάσει των επιδημιολογικών ερευνών, αλλά απαιτούν αποδεικτικά στοιχεία από προοπτικές, ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές  (bradford hill;taubes) σήμερα τα αποδεικτικά αυτά στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα όσον αφορά τους παράγοντες που επιφέρουν σύνδρομο τοξικού σοκ και που συνδέονται με τη χρήση των ταμπόν.

Τα γεγονότα που συμπράττουν στην ανάπτυξη συνδρόμου τοξικού σοκ σε μια γυναίκα που βρίσκεται στην καταμήνιο φάση συνοψίζονται παρακάτω:

• Μια γυναίκα αναπτύσσει ευπάθεια στο σύνδρομο τοξικού σοκ λόγω της επίδρασης της εμμηνορρυσίας στις ανοσοαντιδράσεις η/και σε μη εντοπισμένους γενετικούς η σωματικούς παράγοντες.
• Υπάρχει έλλειψη επαρκών αντισωμάτων (η τίτλου αντισωμάτων) στο σύνδρομο τοξικού σοκ
• Αναπτύσσονται στην ασθενή αποικίες ενός στελέχους χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου που προκαλεί το σύνδρομο τοξικού σοκ
• Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος αρχίζει να παράγει το σύνδρομο τοξικού σοκ.
• Η γυναίκα ενδέχεται να αναπτύξει σύνδρομο τοξικού σοκ

Η ύπαρξη μιας δυνατής σχέσης διαπιστώθηκε ανάμεσα στο σύνδρομο τοξικού σοκ και σε ορισμένα πολύ απορροφητικά νήματα , τα οποία δεν χρησιμοποιούνται πλέον από τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες ταμπόν (locksley) όπως απεικονίζεται στο σχήμα 1 στις Η.Π.Α. αναφέρθηκε μια απότομη πτώση των περιστατικών συνδρόμου τοξικού σοκ μετά την απόσυρση των υπέρ-απορροφητικών ταμπόν από την αμερικανική αγορά (centers for disease control). Η μείωση αυτή, εντούτοις δεν παρατηρήθηκε σε όλους τους πληθυσμούς. Σε ορισμένες περιοχές των Η.Π.Α., ο αριθμος των περιστατικών του εν λογω συνδρόμου αυξήθηκε (osterholm and forfang; petitti and reingold).

Η περιεκτικότητα σε νήματα μελετήθηκε προσεκτικά ως ένας πιθανός παράγοντας για την ανάπτυξη εμμηνορρυσιακού συνδρόμου τοξικού σοκ. Μετά από 15 χρόνια συγκέντρωσης επιδημιολογικών στοιχείων, τα κέντρα έλεγχου νοσημάτων των Η.Π.Α. (centers for disease control) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύνθεση των ταμπόν –η παρουσία ή απουσία οποιωνδήποτε συγκεκριμένων υλικών— δεν έχει καμία επίδραση στον κίνδυνο πρόκλησης συνδρόμου τοξικού σοκ (reingold et al) Επίσης κατά τη διεξαγωγή ερευνών In vitro για την παραγωγή συνδρόμου τοξικού σοκ, με εξαίρεση την περίπτωση μιας ομάδας της οποίας τα αποτελέσματα δεν αναπαράχθηκαν (tierno and hanna), δεν διαπιστώθηκε καμιά σχέση ανάμεσα στην πιθανότητα παραγωγής τοξίνης και της σύνθεσης των ταμπόν, εάν δηλαδή τα νήματα τους είναι από βαμβάκι, από αποκλειστικά συνθετικό μετάξι η αν συνδυάζουν βαμβάκι και συνθετικό μετάξι (fischetti et al; parsonnet et al 1996;schlievert et al 1984; schlievert 1995; wong and downs). Μια υπόθεση στις δοκιμές in vitro είναι ότι τα αποτελέσματα έχουν εφαρμογή σε κλινικές καταστάσεις. Ωστόσο δεν έχει τεκμηριωθεί η ύπαρξη σχέσεως.

Το ερώτημα γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν σύνδρομο τοξικού σοκ παραμένει αναπάντητο κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Μια επανεξέταση των επιστημονικών πληροφοριών για το σύνδρομο τοξικού σοκ –την οποία οι επιστήμονες μπορούν πλέον να πραγματοποιήσουν έχοντας το πλεονέκτημα ύστερου γνώσης και χωρίς την πίεση της παλιότερης αντίληψης ότι πρόκειται για μια τρομακτική επιδημία—φέρνει στην επιφάνεια μια ευρύτερη εικόνα της νόσου. Συγκεκριμένα το σύνδρομο τοξικού σοκ εξακολουθεί να είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και σχετίζεται με μια κατάσταση.

Η εμμηνορρυσία με ή χωρίς χρήση ταμπόν είναι μια από τις καταστάσεις στις όποιες εμφανίζεται. Η ανοσοποιητική κατάσταση του ατόμου είναι ένας ζωτικής σημασίας παράγοντας όσον αφορά στην ευπάθεια στο σύνδρομο τοξικού σοκ. Ο λόγος του εμμηνορρυσιακού κύκλου ως τοπικός και συστηματικός παράγοντας στην πρόκληση του συνδρόμου αυτού δεν είναι κατανοητός.

 

8.Μπορούν τα κορίτσια που δεν έχουν έρθει σε σεξουαλική επαφή να χρησιμοποιήσουν ταμπόν;

 

Όταν τα πρώτα ταμπόν εμφανιστήκαν στην αγορά πριν από 50 χρόνια και περισσότερο, ήταν αβέβαιο αν τα κορίτσια που δεν είχαν έρθει σε σεξουαλική επαφή μπορούσαν να κάνουν χρήση του προϊόντος αυτού.

Υπήρχε η ανησυχία ότι αν επιχειρούσαν να τα χρησιμοποιήσουν θα προκαλούσαν ενδεχομένως βλάβη στον παρθενικό τους υμένα. Το υμενικό άνοιγμα των νεαρών κοριτσιών που δεν έχουν συνουσιαστεί έχει διαπιστωθεί ότι είναι συνήθως 1.5 εκ. ή και λιγότερο. Ωστόσο, υπό την αυξημένη επιρροή των οιστρογόνων στην εφηβεία, το κολπικό άνοιγμα ενός κοριτσιού καθίσταται πιο εύκαμπτο με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται με ασφάλεια φτάνοντας στα 2.5 εκ. Η ανάπτυξη του παρθενικού υμένα έχει συσχετισθεί με την ανάπτυξη των μαστών που επηρεάζεται κυρίως από τη δράση των οιστρογόνων. Συνεπώς, η διάμετρος των σημερινών ταμπόν, η οποία κυμαίνεται από 1.0 εκ. έως 1.9 εκ είναι απίθανο να προκαλέσει βλάβη του υμένα.

Μια μελέτη του 1994 αποτέλεσε ίσως την πρώτη ελεγχόμενη έρευνα σχετικά με τη χρήση ταμπόν και την παρθενιά. Στην έρευνα συγκριθήκαν οι υμένες τριών ομάδων απαρτιζόμενων από 100 νεαρές γυναίκες η κάθε μια :

• Κορίτσια που δήλωσαν ότι δεν είχαν έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή και που δεν είχαν χρησιμοποιήσει ταμπόν
• Κορίτσια που δήλωσαν ότι δεν είχαν έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή αλλά που χρησιμοποιούσαν ταμπόν.
• Κορίτσια που είχαν ενεργή σεξουαλική ζωή.

Ενώ οι υμένες των περισσότερων κοριτσιών που είχαν μια ενεργή σεξουαλική ζωή (ποσοστό άνω του 80%) παρουσίαζαν ολικό υμενικό χάσμα (πλήρως διαρρηγμένοι υμένες), οι παρθενικοί υμένες των μη σεξουαλικά ενεργών υμένων που έκαναν χρήση σερβιέτα και ταμπόν δεν παρουσίαζαν καμιά ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους.

 

9. Σε πόσο χρονικό διάστημα μετά από μια εγκυμοσύνη είναι δυνατή η χρήση ταμπόν;

 

Δεν υπάρχουν σταθερές κατευθυντήριες γραμμές για το πόσο σύντομα μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ταμπόν μετά την εγκυμοσύνη. Οι ιατροί πρέπει να βασιστούν στην επαγγελματική τους κρίση και κάθε μεμονωμένη ασθενή όταν παρέχουν συμβουλές για τα θέματα αυτά, όπως για το ποτέ μπορεί να ανακτήσει η ασθενής τη σεξουαλική δραστηριότητα, να επαναχρησιμοποιήσει ενδοσκοπικά μέσα, όπως εκπλήσσεις, διαφράγματα και ταμπόν. Λογω του ότι ο τοκετός μπορεί να επιφέρει αλλαγές στην έμμηνο ροη ή και ανατομικές μεταβολές, οι γυναίκες εκείνες που χρησιμοποιούσαν ταμπόν πριν την εγκυμοσύνη ενδεχομένως να χρειαστεί να επαναξιολογήσουν την επιλογή του ταμπόν, όσον αφορά στο μέγεθος και τη συχνότητα αλλαγής τους.

 

 

10. Μπορεί το κορδόνι ενός ενδομητρίου σπειράματος να χρησιμοποιηθεί κατά λάθος αντί του κορδονιού του ταμπόν;

 

Μολονότι ορισμένες ασθενείς μπορεί να φοβούνται ότι ενδεχομένως θα μπερδέψουν το κορδόνι του ενδομητρίου σπειράματος με αυτό του ταμπόν, κάτι τέτοιο δεν δύναται να συμβεί. Ο ιατρός μπορεί να θέλει να εξηγήσει ότι σε αντίθεση με το κορδόνι του ενδομητρίου σπειράματος, το κορδόνι που είναι συνδεδεμένο με την άκρη του ταμπόν είναι μαλακό, σαν μια κλώστη κεντήματος, και είναι συνδεδεμένο κατά τρόπο που προεξέχει από το σώμα. Όταν μια γυναίκα εισάγει ένα ταμπόν στον κόλπο της, το μεγαλύτερο τμήμα του εναπομείναντος κορδονιού παραμένει έξω από τον κόλπο, ούτος ώστε όταν τραβηχτεί σιγά-σιγά το ταμπόν αφαιρείται. Συνεπώς, το κορδόνι ενός ταμπόν επεκτείνεται εξωτερικά του σώματος και δεν μπορεί να συγχυστεί με το κορδόνι του ενδομητρίου σπειράματος, το όποιο παραμένει στο άνω τμήμα του κόλπου. Το κορδόνι ενός ενδομητρίου σπειράματος μπορεί να εντοπιστεί μέσω εργαλείου, του δακτύλου μέσα στον κόλπο, και δεν αποκόπτεται με την τοποθέτηση η την αφαίρεση ενός ταμπόν.